Richard Jonas Memorial logo Richard Jonas Memorial
Hero banner image

Onthouden. Koesteren. Inspireren.

Bekijk herinneringen

Richard Jonas Memorial

Deze website is een oprecht eerbetoon aan Richard Jonas, een plek om zijn leven en de onuitwisbare indruk die hij in ons hart heeft achtergelaten te vieren. Door middel van zorgvuldig samengestelde foto's en gedeelde herinneringen willen we zijn geest levend houden en de vreugde eren die hij ons allen bracht. Richards passie en levenslust waren aanstekelijk en zijn aanwezigheid verrijkte het leven van iedereen die het geluk had hem te kennen. Zijn nalatenschap is er een van vriendelijkheid, kracht en een diepe liefde voor het leven. Door deze pagina's te verkennen, krijgt u een kijkje in de persoon die hij was, de momenten die hij koesterde en de blijvende impact die hij had. We hopen dat dit gedenkteken een bron van troost is, een plek voor reflectie en een herinnering aan het prachtige leven dat we mochten delen. Laten we zijn herinnering levendig houden en ons inspireren om ons eigen leven met evenveel passie en doelgerichtheid te leiden.

Waarom kiezen voor Richard Jonas Memorial?

Image for Gepersonaliseerde en attente eerbetonen
Gepersonaliseerde en attente eerbetonen
Wij begrijpen dat elk leven uniek is. Onze diensten zijn erop gericht om diep persoonlijke en betekenisvolle herinneringen te creëren die de herinnering aan uw dierbare echt eer aandoen.
  • Zeer aanpasbaar
  • Focus op individuele verhalen
  • Gevoelige en empathische benadering
Image for Gebruiksvriendelijk digitaal platform
Gebruiksvriendelijk digitaal platform
Met ons intuïtieve platform kunt u eenvoudig een herdenkingswebsite maken en beheren, dierbare foto's uploaden en vrienden en familie hun condoleances laten delen.
  • Gebruiksvriendelijke interface
  • Toegankelijk vanaf elk apparaat
  • Eenvoudig contentbeheer
Image for Herinneringen bewaren voor generaties
Herinneringen bewaren voor generaties
Wij bieden een veilige en duurzame digitale ruimte waar herinneringen, foto's en verhalen bewaard en gedeeld kunnen worden. Zo zorgen wij ervoor dat de nalatenschap van uw dierbare blijft voortbestaan.
  • Veilige gegevensopslag
  • Langdurige toegankelijkheid
  • Deelbare legacy

Herinnering aan Richard Jonas: een gevierd leven, een gekoesterde nalatenschap. Ontdek zijn reis aan de hand van foto's en herinneringen.

Bekijk herinneringen
Richard Jonas Memorial

Onze herinneringen aan Richard

Ontdek een verzameling foto's en persoonlijke reflecties die een levendig beeld schetsen van Richard Jonas' leven. Van dierbare familiemomenten tot belangrijke mijlpalen, elke afbeelding vertelt een verhaal. We hebben ook persoonlijke verhalen en eerbetonen toegevoegd die een dieper inzicht bieden in zijn karakter, zijn passies en zijn impact op de mensen om hem heen. Deze sectie is gewijd aan het bewaren en delen van de essentie van Richard, en creëert een digitale ruimte voor herinnering en verbinding.

Condoleance

Esmiralda Donker

Wezep

2017-10-18

jolanda nijboer

nijeveen

2017-08-18

Alice Piest

Meppel

2007-10-19

Fam van Dalen / Hagewoud

Meppel

2007-10-16

Mark & Miranda Strolenberg

Hoogeveen

2007-09-20

erwin anja lisa en lotte

meppel

2007-09-16

Marc de Vries en Danielle Koobs

Staphorst

2007-09-15

Rob en Tiny Lips

Meppel

2007-09-14

Egbert-Jan Mirjam & Didiér

Meppel

2007-09-04

Dennise

Amersfoort

2007-09-04

patricia hagen

bunnik

2007-09-03

linda en michel

meppel

2007-09-03

Jan & Monique Piest & Kinderen

Meppel

2007-09-03

Norbert Eva & Julius

Meppel

2007-09-03

Dick en Ester Achterberg Hagen

Beemte Broekland

2007-09-03

Patrick Jonas

Meppel

2007-09-02

Macel en Els

Meppel

2007-08-31

Pap en Mam

Ossenzijl

2007-08-30

Wilco Koops

Emmen

2007-08-29

Bert en Johanna Prins

Emmen

2007-08-29

Marloes Prins

Emmen

2007-08-29

Rianne Prins

Emmen

2007-08-29

Iwan, Rixt en de kinderen

Ronse, België

2007-08-27

Peter en Anke de Graaf

Vaudevant - Frankrijk

2007-08-26

Michael, Monique en Sarah

Meppel

2007-08-22

Stockfoto van een bureau

Richard Jonas Memorial

799 Harrison Brookville Rd, West Harrison, IN 47060, USA 799 47060 West Harrison
+1812-637-3200
rjonas.michaelplaza.nl

Gastenboek

Monique

Lieve lieve broer, vandaag zou je 49e verjaardag zijn. Wat had ik die graag met jou gevierd. Ook al hadden we voor je overlijden al even geen contact meer, ik weet 100% zeker dat we weer net zo close zouden zijn geweest. Ik was en ben nog steeds zo trots op jou! Niemand mag jou vergeten, ik blijf je naam noemen Richard! Voor altijd ben jij mijn oudste broer en ik je kleine zusje "Klijntje"

Gefeliciteerd broer! Vier maar een mooi feestje daar boven met vrienden en familie die wij hier al even moeten missen en geef mam een extra dikke knuffel ❤️

Pat

Richard.

Lieve vriend...pfff kerel toch, vandaag zou ik zo graag je 49e verjaardag vieren!

Samen met alle goede maatjes, vrienden, vriendinnen, broer, zus en je ouders!

Wat was dat altijd gezellig, echt!
Ik weet dat je moeder je even 'aantikt' en tegen je zegt dat je een fijne vent bent en wij altijd aan je denken.


❤️

Pat.




Elly

Lieve Richie.

Vandaag even bij je geweest. Denk en praat nog veel over je. Samen met Dennis. Allebei een stukje van jou leven deel mogen uitmaken. Helaas stukje. We hadden zo graag jou nog bij ons gehad. Jij bent mijn eerste vriendje. Speciaal ben en blijf jij altijd voor mij. De ringen zijn weer bijelkaar. En de brieven die ik jou heb geschreven heb ik gelukkig terug gekregen.

Jaren gaan voorbij. Maar het gemis word niet minder. Mis jou sms'je of belletje.

Love you 4-ever

Xxx

Monique

Ongelooflijk.. al weer 17 jaar geleden.. maar ook al is het 17 jaar geleden, ik weet alles nog van die dag.
Ik zie nog zo hoe pap en mam naar de voordeur liepen en ik wist, ik voelde, ze komen niet voor de gezelligheid. En ow toen mam het vertelde. Gehuild, geschreeuwd..
Vanaf die dag ben ik niet meer de Monique die ik altijd was. Vanaf die dag was ik niet meer compleet. Mijn hart brak, en Richard heeft een stuk meegenomen. Ik mis hem zo..

Pat

Thinking about you!

Gr. Pat.

Monique

Hey lieve broer, geef je mam vandaag een extra dikke knuffel van ons op haar geboortedag? We missen jullie!!

Pat.

LIEVE RICHARD, het is nog steeds jouw geboortedag, vandaag, alweer 46 jaartjes terug.. Vorig jaar zijn wij met z'n allen bij je geweest.
Was een erg fijn weerzien.

Jan, Monique, Michael en familie, we denken vandaag even extra aan jullie.

*Richard - Jannie*

XXX ❤️

Pat

Hoi Jannie en Richard.

Wat een ontzettend leuke en fijne familie hebben jullie toch!
Dat wist ik natuurlijk al, maar toen we bij elkaar zaten afgelopen 10 oktober toen heb ik met ontzettend veel plezier gekeken, geluisterd en genoten van al het moois, wat er van iedereen is geworden. Ook hebben we erg kunnen lachen om de oude tijden.

Ook de vriendengroep van vroeger is gelukkig goed terecht gekomen en we denken echt enorm veel aan jullie!

Jan, je bent een topper, je doet het zo goed, enorm veel bewondering voor jou.

Pat.

Monique

Hey broer, gisteren was weer je geboortedag.
45 jaar oud zou je zijn geworden, 45!
We zijn naar pap geweest waar ook weer een paar vrienden van je zijn geweest. Zo fijn om ze weer te hebben gezien. Mam vond dat ook altijd zo fijn. Te weten dat je niet wordt vergeten, dat niet alleen familie aan je denkt maar ook jou vrienden.
We missen je Richard!!

Pat

Richard, Jannie..

Wat gaat de tijd toch hard..
We missen jullie!

Ik zat te denken, is het misschien een idee om rond 10-10-2021
met wat vrienden van die tijd (die willen) samen te komen en Richard en Jannie te herdenken, bij te kletsen, na te praten..?

Let me know!

agaam@live.nl

Liefs Pat.

Pat

Richard, Jannie...

2 weken geleden weer eventjes bij jullie geweest, zoals afgesproken met je moeder Richard, laat ik dat altijd even weten door iets achter te laten.

Vreemd om te zien dat jij, Jannie, nu alweer een jaar naast hem ligt...we horen je stem nog klinken.

We missen jullie samen.

Pat.

Monique

Mijn eerste verjaardag zonder jullie beide. Vorig jaar ook al niet samen met mam gevierd maar toen was ze er nog wel. Nu had ik deze mijlpaal, dit bijzondere moment, graag met jullie samen gevierd. Pap komt vandaag weer met de camper deze kant op, zo trots op hem. Met jou en mam in ons hart gaan wij mijn verjaardag vieren ❤

Monique

Lieve Richard, vandaag zou mam jarig zijn. Haar eerste verjaardag zonder haar. Aankomende tijd zullen er weer meerdere moeilijke eerste keren zonder haar komen. Maar we zijn sterk, we gaan en moeten door. Hoeveel we jullie ook missen! Dikke knuffel voor jullie.

Pat

Richard, Jannie.

Afgelopen zaterdag zijn we weer even bij jullie geweest.
Wat fijn dat jullie naast elkaar liggen en beiden nu zo'n mooie steen hebben.

We zijn ook even bij Jan geweest en we waren blij elkaar weer eventjes te zien.
Hij heeft wel werk gemaakt van het huis, erg fijn om te zien.

Tot snel.

Pat.

Monique

En zo is het al weer 2021. Een nieuw jaar.
Dit keer met kerst 2 stoelen leeg die gevuld hadden moeten zijn. Hoe moeilijk ook, het was ook fijn bij pap. Merk het aan de kinderen ook, ze vinden het fijn bij pap/opa maar ze missen hun oma ontzettend. Vooral Lucas huilt regelmatig dat hij oma zo mist. Ik mis jullie beide ook zo, dus dan huil ik even met hem mee. En na een lange knuffel gaat het dan met ons beide weer.
Hou van jullie!

Monique

Gisteren weer je geboortedag Richard. 's Middags met Michael en de kinderen naar Meppel gegaan. Eerst weer naar jou en mam waar pap ook was en daarna weer naar pap zn nieuwe huis. Later met pap mee naar zijn huidige huis waar hij voor ons eten heeft gemaakt. Jaja, wie had dat gedacht he ;)
Fijn om op zulke dagen weer bij pap te zijn.
We missen je!

Pat

Hey Richard, Jannie...Familie Jonas.

Vandaag enorm veel aan jullie gedacht.
Hopelijk zijn jullie nu samen.

Liefs Pat.

Monique

Lieve broer en lieve mam,

Gisteren was dan onze dag, de bruiloft van Michael en mij. Ow wat heb ik jullie gemist. Ik had jullie er zo graag bij willen hebben.. mam naast pap en jij Richard er ook bij.. maar in mijn hart waren jullie dichtbij.. en ik had van jullie beide een mooie foto in een hanger aan mijn boeket. Zo kon ik regelmatig even naar jullie kijken. Na veel hectische maanden is het even tijd om rustig aan te doen, merk dat ik dat echt even nodig heb. Maar het komt goed met me, dat weet ik.. koste met jou, Richard, ook even tijd..

Hou van jullie!

Je zusje

18 augustus 2007. 13 jaar geleden al weer dat mijn leven nooit meer hetzelfde is geworden. Richard nam een stukje van mijn hart mee toen hij overleed. Dit jaar een dag die moeilijker is dan voorgaande jaren, omdat ik nu ook mijn lieve mam mis. Maar ik troost mij met de gedachte dat zij weer samen zijn, dat ze eindelijk elkaar weer vast kunnen houden, kunnen knuffelen en met elkaar kunnen praten. Maar nu mis ik die knuffels en het praten.. Ik mis jullie beide zo! ❤

je zusje

Hey broer,

Wat fijn dat je weer een aantal keer hebt laten merken dat je bij me bent. Die momenten doen mij nog steeds erg veel, vooral nu mam bij jou is.. Wij missen jullie hier zo :(
Maar wat ben ik blij voor jou dat je mam weer bij je hebt, dat je haar weer kan knuffelen en met haar kan praten. Mam heeft jou zo ontzettend gemist! Maar wat doet dit mij ontzettend pijn.. ik wil niet zonder jullie! Ik kan niet zonder jullie :( is mis jou en mam zoooo veel..

Bea

Lieve Richard vandaag kregen we te horen dat jouw lieve mama weer bij jou is, zul je goed op haar passen en net als jij blijft zij ook voor altijd in ons hart. Dikke kus van je nicht

Pat

Richard.


Vandaag op de kop af, 12,5 jaar geleden, dat je aan je langste reis bent begonnen...we denken aan je.

Ik kom snel weer eens langs.

Pat.

Monique

Lieve broer, vandaag weer jouw geboortedag. Altijd een moeilijke dag maar dit jaar nog moeilijker. Zoveel gebeurd de laatste weken. Kom alsjeblieft weer eens langs in mijn droom broer. Het is al weer even geleden dat ik over je heb gedroomd en ik heb ook jou nu zo hard nodig :'( ik mis je zo

Monique

Weer een jaar verder, 12 jaar al weer. Maar dat voelt niet zo. De pijn en het verdriet van de eerste tijd kan ik zo weer terug halen als ik er aan denk.
Gisteren was ook weer zo'n moment. Wij zijn 3 weken op vakantie geweest in Portugal, gisteren reden wij terug van onze camping bij Parijs terug naar huis. 12 jaar geleden reden wij ook terug van vakantie naar huis. Toen nog geen benul wat een rotdag 18 augustus 2007 zou worden, en wat een rotdag 18 augustus voor altijd zal blijven. Je word nog zo gemist Richard. Niet alleen door familie maar ook door je vrienden.
Ik moet zo vaak denken aan wat voor man je zou zijn geworden, hoe je er nu uit zou hebben gezien. Of je nog steeds hetzelfde muziek zou luisteren. Elke keer als ik liedjes luister die jij ook geweldig vond dan denk ik aan jou. Aan de momenten van ons samen in je auto. Kevin vind nu bijv een hardstyle liedje helemaal geweldig. Die had in jouw auto geweldig geklonken met de bass op vol volume. Ow wat had ik graag gewild dat ze jou hadden leren kennen. Je zou een super oom zijn geweest, dat weet ik zeker. Misschien dat je ze niet altijd de goede dingen zou leren maar dat geeft niet. Zo zijn ooms, Patrick is daar ook erg goed in. ;)
Nou lieve broer, ik ga slapen. Morgen weer vroeg op om te werken. Hopelijk kom je nog eens langs in mijn droom, dat is al weer even geleden.
Dag broer. Ik mis je zo

Pat

Richard.


Het alweer 12 jaar geleden dat je ons verliet, maar weg ben je nooit!

Zó blij dat ik je gekend heb, mis je nog altijd.


Pat.

Mam

Lieve Richard,

Ik blijf altijd aan je denken:
Hoe je liep en hoe je lachte,
hoe je keek.
Ook je naam blijft altijd bij me,
Want van jou is er geen tweede.

En door steeds je naam te noemen,
zal ik jou nooit meer vergeten.
Zal je niet voorgoed verdwijnen,
ook al krijg ik nooit meer antwoord.
Mijn gedachten laten jou niet in de steek.

Liefs van Mam.

Pat

Richard.

Moest vandaag, op je geboortedag, weer even extra aan je denken!


Pat.

Mam

Lieve Richard,

Nog 2 weken en dan is het weer zaterdag 18 Augustus en zijn we 11 jaar verder. Vanaf het moment dat ik te horen kreeg dat jij was overleden, ben ik begonnen met schrijven. Over mijn verdriet jou te missen en hoe het mijn leven veranderde. De pijn in mijn hart, waarvan ik toen dacht dat het nooit over zou gaan. Over de momenten dat wij als gezin samen zijn en ik zo graag had gewild dat jij er ook bij kon zijn. Ik weet nu dat het goed is geweest dat ik heb geschreven. Want toen kon ik mij niet indenken dat er ooit een moment zou komen dat je toch weer kan “genieten” En lukt het mij even niet en heb ik het moeilijk, dan geef jij mij wel een seintje. Is het niet een auto waarbij het kenteken met RJ begint, dan is het wel jou muziek. Ik ben zo blij, dat je dit doet.

Steeds zeg ik tegen mijzelf dat ik nu maar eens moet stoppen met schrijven. Maar het voelt ook goed om het van me afteschrijven. Maar ik hoop dat ik over een tijdje mag gaan schrijven over de reizen die Pap en ik graag willen gaan maken met de caravan. Maar dan moeten we wel eerst de haven verkopen.

Liefs van Mam.

Monique

Hoi broer,

En dan is het al weer het jaar 2018. Weer een nieuw jaar zonder jou. Ik heb met de jaarwisseling wel geregeld aan jou gedacht. Vooral toen ik een paar keer zo'n 100.000 klapper hoorde, dan zag ik jou gezicht weer voor me, met een smile van oor tot oor. Wat genoot jij er toch altijd van! En dan die illegale lawinepijlen, wat een lol had jij. En maar lachen. ;) Mama en ik vonden het altijd doodeng, vooral die strijkers. Ook ik was altijd weer blij als je veilig weer thuis kwam met al je vingers er nog aan haha

2018 wordt weer een mooi jaar. Een jaar met een grote verandering. Na bijna 12 jaar thuisblijfmoeder te zijn geweest ga ik weer aan het werk. Dat wordt wennen! Maar het wordt ook geweldig, een droom die uitkomt :)

Dag lieve broer, nog altijd ben je elke dag in mijn gedachten.
En bedankt dat je na zo'n lange tijd weer even langskwam in mijn droom! Het was weer even net als vroeger.

Pat

Richard,

Ik denk aan je jongen....41 jaar zou je vandaag zijn geworden.

Had graag een pilsje met je gedronken vandaag, in een garage, met onze favoriete muziek!



Pat.

Pat

Richard.


Gistermiddag ben ik weer even bij je geweest.
Ik blijf het moeilijk vinden en wat gaat de tijd toch verschrikkelijk hard...



Pat.

Ronald van der Sluis

Beste familie Jonas,

Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke periode.

Ronald

Theo van Dieren

Lieve familie Jonas,

Wat gaat de tijd toch snel, ik zag jullie adv in de meppeler krant. En zie de foto van Richard. Wat gaat er dan toch weer veel door je hoofd. En ook ik schrik er weer van dat de tijd zo snel gaat. Ik wil op deze manier jullie nog eens sterkte wensen, en zeggen dat er mensen zijn die Richard ook niet vergeten. Hartelijke groeten. Theo van Dieren

je zusje

18 augustus 2007 - 18 augustus 2017

Al weer 10 jaar.. nog maar 10 jaar..
Het voelt alsof het nog maar pas geleden is, maar toch ook weer niet. Ik herinner me het nog allemaal zo goed, hoe blij we waren dat we weer thuis waren na een regenachtige vakantie. Dat papa even langs kwam en dat om ongeveer 12 uur mama belde omdat papa naar huis moest komen.. dat Michael, Sarah en ik boodschappen gingen doen en dat mama belde dat ze samen met papa langskwam.. wat raar was omdat papa net was geweest.. en ja toen ze aan kwamen lopen toen had ik al zo'n raar gevoel. En toen vertelden ze het en kwam de klap.. jij was dood. Jeetje.. mijn broer, dood!
's Middags in het crematorium was jij het echt.. Richard, mijn broer ligt daar, je ziel was er nog. Dat voelde ik gewoon. Een paar dagen later, toen we je gelukkig nog een keer mochten zien was je ziel al weggevlogen. Je lag er wel, maar ook weer niet..

Waarom..
Die vraag heeft mij jaren bezig gehouden, waarom nou toch? Was ik niet belangrijk genoeg voor je? of papa en mama? of Patrick? Waarom kon je niet harder vechten voor ons. De jaren erna heb ik veel gelezen over zelfdoding en kon ik het allemaal beter begrijpen en die vragen laten rusten. Natuurlijk waren wij belangrijk voor je, daar twijfel ik niet meer aan. Je kon gewoon niet meer, had nog maar 1 doel en dat was rust en dat je heb je nu.

Woensdag ben ik met Sarah, Kevin en Lucas naar jou plekje geweest. En hebben we er 2 bossen rozen neergezet. Het blijft gek voelen om daar te staan..

Mam

Lieve Richard,

Bijna 10 jaar verder, dat we jou voor altijd moesten laten gaan. De maand augustus mag voor mij wel snel voorbij zijn. Vooral als de datum weer nadert.
Richard, we vergeten je niet en praten nog met veel liefde over jou. Herinneringen zijn ons dierbaar en brengen ons een beetje dichter bij jou.

Liefs van Mam.

Pat

Richard.

Als zovaak, ook vandaag, moest ik even aan je denken..


Pat.

Mam en Pap

Lieve Richard,

Wat zouden we nog graag even met je praten, je stem horen, je lachende gezicht zien en je zeggen hoe veel je nog steeds voor ons betekend. Vandaag is het 40 jaar geleden dat jij werd geboren. Pap en Mam herinneren zich dat nog als de dag van gister. Voor jou te mogen zorgen was onze grootste geluk. We hadden je graag wat langer bij ons gehad, maar we weten dat waar je nu bent het veel mooier is. We missen je, maar je zit voor altijd in ons hart.

Richard, tijdens de vakantie was er een klant in de haven, met een boot die jij nog geschilderd had. Hij sprak vol lof over jou schilderwerk. Dat veel mensen dachten dat hij de boot van 20 jaar vast al een keer geschilderd had. Hij verteld ze dan dat niet zo is. Mooi om te horen of niet.

Liefs van Pap en Mam.


Pat

Hoi Richard.

Ik denk ook vandaag aan je.
9 jaar al, ben je weg van ons.

Maar vergeten zullen we jou nooit. ..onmogelijk!


Mis je.


Pat.

Monique

Pfff.. soms heb ik weer even een moeilijke dag, de laatste maanden weer wat vaker. Vandaag is weer zo'n dag. Ben al een uur verdrietig, en dan laat ik het maar toe dmv muziek luisteren en mijn tranen te laten lopen.

Het gemis wordt niet minder Richard, ik mis je nog zo ontzettend veel en het wordt alleen maar meer. Wat heb ik jou nodig Richard, wat zou ik je graag weer willen zien, even met je praten, jou zien lachen.
De herinneringen zijn zo fijn, maar doen soms ook pijn. Nooit maken we nieuwe herinneringen..

Ik luisterde net naar Marco Borsato met Dit was je leven. En nu naar Wiz Khalifa met See you again. Nummers waar ik verdrietig van wordt, en ik niet naar kan luisteren zonder te moeten huilen. Maar dat lucht wel even op.

Nu even bijkomen en dan mijn kinderen van school halen.
Dit jaar zou je 40 jaar zijn geworden! 40! ongelooflijk.. wat zou ik jou daarmee gepest hebben haha

Dag broer, hou van je

Mam


Lieve Richard,

Elk jaar gaat Mam met Tiny, de moeder van Jan-Wiebe* naar de bijeenkomst voor nabestaanden van zelfdoding in Zwolle. Ik vond het wel bijzonder dat deze dag, dit jaar op jou geboortedag viel. Het thema van deze dag was, “het tweede deel van je leven “ Het was een hele fijne dag, want je kunt delen in het vertrouwen dat de ander je begrijpt en aanvoelt.

Jou geboortedag hebben we de volgende dag gevierd. Je broertje en zusje waren er met hun gezin. Maar daar bleef het niet bij want ook je beste vrienden kwamen met hun vrouw en kinderen. Totaal hadden we deze middag 10 kinderen. Gelukkig hebben we een groot huis en speelgoed waar ze mee konden spelen. De oudere kinderen mochten samen een film kijken. Zo konden wij fijn met elkaar praten en herinneringen op halen aan jou. Ik heb deze middag gemerkt en gezien dat jij nog steeds wordt gemist. Maar gelukkig waren er ook momenten dat we konden lachen. En in gedachten zag ik jou genieten van een pilsje, zo was je er toch een beetje bij.

Hoeveel zullen er deze dag nog echt aan jou denken, Richard? Ik weet wel, dat degene die echt van jou hebben gehouden en voor wie jij iets hebt betekend je niet zullen vergeten.

Liefs van Mam.


Mam

Lieve Richard,

Dezelfde drukte om ons heen.
Dezelfde bezigheden in ons leven.
Dezelfde zon over de wereld.

Maar alles is anders Richard…
Wij hadden jou nog zo graag bij ons gehad.

Liefs van Pap en Mam.

Ester Hagen

Alweer bijna een jaar verder.....
Ook al ben je niet meer hier je staat in mn favorietenlijstje ;-) 1 klik en ik zie je...
Ik wou dat ik jou voor je Familie terug kon klikken... en ik wou je dan een dag lenen We gingen even een rondje Meppel doen even naar de Meppeldag en heerlijk op het terras zitten.

Helaas dat gaat nooit meer lukken
Maar herinneringen blijven voor het leven en daar geniet ik van.

Dag Ries Liefs Es

Mam

Lieve Richard,

Vandaag is het Moederdag en heb ik het mooiste cadeau gekregen wat ik mij kon wensen. Het zijn jou fotoalbums. Mam is er zo blij mee.

Hou van je, liefs van Mam.


Mam

Lieve Richard,

Dit keer maar eens beginnen met een positief bericht. Want het gaat goed met Mam. Voel me rustiger in mijn hoofd en niet meer zo gejaagd en onrustig. Ik merkte het ook toen Pap en Mam even een weekje weg zijn geweest. Weer veel gewandeld en het ging dit keer stukken beter. Nergens last van en genieten van de omgeving. Fijn zijn de momenten waarop we het samen over jou hebben. Soms brengt een herinnering een lach op ons gezicht maar ook wel eens een traan.

Ook zijn we weer een weekendje met z’n allen naar CenterParcs geweest. Dit keer naar de Huttenheugte in Dalen. Het was druk, maar zo fijn om te zien hoe je neefjes en nichtje samen speelden. Maar ook fijn om als gezin samen te zijn. Wat waren Pap en Mam trots om daar te lopen in het park. Lief was het toen 1 van je neefjes zei, dat als jij ook nog mee kon gaan, we dan nog een extra huisje voor jou moeten huren. Ik vond het zo lief.

Je bent altijd bij mij, liefs van Mam..

Mam

Lieve Richard,

Ruim 6 jaar geleden heeft Mam aan B. gevraagd of ik de fotoalbums die ik voor jou had gemaakt, terug mocht. Ze vertelde mij dat jij deze nooit had mee gekregen toen je op je zelf ging wonen. Maar nu hebben Pap en Mam gehoord dat ze met iets bezig was en daarvoor een foto uit je eerste album nodig was. Lieve Richard, ik heb tot de dag van vandaag geweten dat ze de fotoalbums wel heeft. Zij heeft er niets aan en voor Mam betekend het heel veel. Wat zou ik graag de albums van jou terug.

Maar nu ook wat anders. Pap en Mam zijn 3 weken met een camper op vakantie naar Spanje geweest. Toen we ‘s morgens wegreden had ik het even moeilijk. Ik moest denken aan jou vakantie met de camper, volgens mij was dat in 2003. Je was al jaren niet met vakantie geweest. Toen je weer terug kwam, had je zoveel gezien dat je maar bleef vertellen. Ik heb nog steeds folders van bezienswaardigheden die je had gezien en veel indruk op jou hadden gemaakt. Pap en Mam hebben sinds lange tijd weer eens kunnen genieten. We hebben veel gezien en gewandeld en hadden elke dag mooi weer.

Denk veel aan je, liefs van Mam.

Monique

Een paar nachten terug heb ik weer over je gedroomd. Je had allemaal vrienden uitgenodigd voor een feestje. Je had zo'n plezier en je moest de hele tijd lachen. Zo fijn! Ik werd met een heerlijk gevoel wakker ondanks dat de droom heel kort was. Bedankt broer, dat had ik echt even nodig.

Monique

Het voelt alsof ik pas geleden nog een berichtje had geplaatst met dat jij 37 zou zijn geworden.

Nu zijn we weer een jaar verder en zou je vandaag weer jarig zijn geweest. Er zijn nog steeds momenten dat ik vreselijk verdrietig ben dat ik jou moet missen. Maar gelukkig zijn er nog altijd meer momenten dat ik vrolijk ben. Ik kan nu naar jou foto's kijken met een lach en niet met een traan. Maar als ik dan denk aan dat ik je nooit meer kan zien, dat je gewoon echt weg bent, dan word ik weer verdrietig. Ik denk dat dat nooit weg zal gaan.

Ik wil dat je trots op mij bent, dat ik doorga met mijn leven met jou in mijn hart. En dat doe ik. Maar er blijft altijd een stukje verdriet in mij dat nooit weg zal gaan. Maar dat geeft niet broer, dat betekend dat jij veel voor mij hebt betekend. En dat heb jij zeker!

Ik ben ook trots op jou Richard.

Monique

Lieve grote broer,

7 jaar geleden had ik geen idee wat voor rotdag 18 augustus zou worden. Maar ook de dagen en weken erna. Nu na 7 jaar wordt het steeds makkelijker om deze dagen door te komen, maar nog altijd blijft dat zwarte randje zichtbaar.

Ik kijk nog vaak naar jouw foto's. Van vroeger, maar ook van je begrafenis en zelfs van je opbaring. Klinkt misschien raar, maar omdat we jou al 2,5 jaar niet hadden gezien en jij in die tijd zo bent veranderd, vind ik het fijn om te zien hoe jij er toen uit zag. En ook omdat ik zelf geen foto's heb van jou in de laatste jaren voor je overlijden. Zo kan ik toch naar jou kijken.
Ik mis je Richard! I'll never forget you!

Pat

Richard,

Vandaag een paar kaarsen voor je gebrand.
Ik denk aan je man!

Je wordt gemist...


Gr. Pat.

Mam

Lieve Richard,

Voor altijd zit je in ons hart.
Op een plaatsje heel apart.
Wij zullen altijd van je blijven houden.
Alleen nooit meer bij je kunnen zijn.

Liefs van Pap en Mam.

Ester de Groot (Hagen)

Hee Richard

Het is alweer (bijna) een jaar verder maar vergeten doe ik je nooit!


Soms zet ik de muziek in de auto net even wat harder en denk dan aan de lol die we altijd hadden als we door Meppel heen gingen scheuren ;-).

sometimes i wish i could turn back the time.....


Ester.

Mam

Lieve Richard,

Fijn dat B. vorig jaar een plant op je graf heeft gezet. Maar deze ziet er de laatste maanden niet meer uit als een plant. Als ik bezig ben bij je graf zie je mensen altijd kijken en denken, waarom gooit ze die plant niet weg. Maar Mam mag niets wat door haar op het graf gezet is verwijderen. En dat doe ik ook niet. Jammer, maar de vorige keer hielp het ook toen Mam er iets over schreef, dus wie weet.

Maar nu even wat anders. Mam heeft een moeilijke en verdrietige tijd achter de rug. Het ging met Opa steeds slechter en is overleden. Ik was zo bang om mijn vader te verliezen. Maar nu ik terug kijk Richard kan ik alleen maar blij zijn voor Opa. Toch liepen gevoelens van jou te missen, maar ook mijn vader, door elkaar heen. Maar dat kwam ook omdat we elke dag even naar Opa konden, en dat heb ik vreselijk gemist bij jou. Misschien krijgt Mam ooit de kans B. te zeggen hoeveel verdriet mij dat heeft gedaan. Dat zij mij de mogelijkheid om elke dag even naar jou toe te kunnen heeft ontnomen.

Lieve Richard, wat was het fijn om samen met Oma en je Tantes de hele begrafenis te mogen regelen. Alles wat ik bij jou nooit heb kunnen en mogen doen kon ik nu wel bij Opa. Zelfs het sluiten van de kist hebben we met elkaar gedaan. Met elkaar hebben we er voor gezorgd dat Opa een hele mooie en warme afscheidsdienst kreeg. Die hadden wij jou ook zo graag gegeven.

Geef Opa maar een dikke knuffel van mij en zeg maar dat wij goed op Oma passen.

Liefs van je Mam

Monique

Ik mis je lieve broer!

Mam

Lieve Richard,

Wat was het fijn dat je weer eens bij mij langs kwam in een droom. Het aller mooiste was de knuffel die je mij gaf. Zo echt voelde het en zo geweldig om te zien hoe je gezicht straalde en je lachte. Je was zo gelukkig. Het maakte ook mij blij, want ik weet zeker dat je nu veel gelukkiger bent dan de laatste jaren van je leven op aarde. Kom je nog eens langs?

Liefs van je Mam

Monique

Gelukkig nieuwjaar broer!
Heb je al het vuurwerk gezien? Wij hebben dit jaar geen vuurwerk aangestoken maar genoten van al het vuurwerk van andere mensen.

Laatst kwam ik erachter dat jou telefoonnummer weer in gebruik is. Raar idee om jou naam tussen What's App te zien, maar dat jij het niet bent.. Toch ook wel even een moeilijk momentje.

Paar weken geleden had ik het even heel moeilijk.
Ik was kerstkaarten aan het schrijven, maar ik had even helemaal geen zin meer. Het liefst scheurde ik ze allemaal door midden om ze daarna in de container te gooien. Ik ben naar boven gegaan en heb een hele lange tijd op bed liggen huilen. Ik kon niet meer stoppen. Al het verdriet kwam er uit, ik mis je zo Richard!
Ik heb het filmpje die hier op de website staat weer bekeken. Wat hadden we het toch fijn met ons allen. Veel ruzies, bekvechten en elkaar slaan maar dat hoort erbij als broer en broer/zus.

Paar dagen geleden droomde ik nog over jou, het was helaas maar heel kort omdat Kevin mij wakker maakte. Dat vond ik natuurlijk niet zo leuk, maar toen Kevin mij een dikke knuffel gaf en vroeg of ik mooi heb gedroomd dacht ik, mijn dag kan niet beter beginnen.

Mam

Lieve Richard,

De laatste tijd, hebben Pap en Mam het weer veel over jou. Waar we het meeste mee zitten is, dat wij steeds denken dat als je de juiste hulp had gekregen, misschien nog wel bij ons zou zijn. Ik weet dat je 1 keer die kans hebt gekregen, maar ik weet nu ook waarom je deze niet aan durfde te pakken. Veel vragen spoken door ons hoofd. Dat komt ook omdat Mam weer naar een bijeenkomst is geweest voor nabestaanden na zelfdoding. We waren met een klein groepje. Ieder heeft zijn eigen verhaal, maar altijd is er wel een stukje waar herkenning in zit. Wat Pap en Mam nog steeds het meeste bezig houd is, waarom B jou niet tegen heeft gehouden. Wat gebeurde er die zaterdagochtend tussen jullie beide, dat jij de beslissing nam om definitief afscheid van het leven te nemen. Of er ooit een antwoord komt, weet ik niet. Ik zeg weleens tegen je Pap, dat ik hoop dat B mij ooit te woord wil staan. We hebben goede gesprekken gehad met de politie, maar er blijven vragen onbeantwoord, waar alleen B een antwoord op kan geven. Ik merk steeds weer, dat als de maand December nadert dit allemaal veel heftiger speelt. Maar, ik zal de komende maand ook genieten van de mooie momenten die er zeker zullen zijn. Dat beloof ik jou.

Dikke knuffel van Mam.

Jou herinnering.

Als ik huil,
Kun je me dan horen?
Een vraag die ik in gedachten stel.
Ik voel me vaak zo verloren.
Ik was nog lang niet toe aan vaarwel.

Als ik huil,
kun je me dan zien?
Ik hoop dat het zo is.
Vanaf een hoge wolk misschien.

Dan kun je zien dat ik je mis.
Te lang geleden alweer.
Ze zeggen dat de pijn wel slijt.
Maar ik mis je elke dag een beetje meer.
Want ik ben je echt voor altijd kwijt.

Jou herinnering zal ik nooit vergeten.
En die leegte is mijn pijn.
Omdat ik nooit zal weten,
Hoe het ooit had kunnen zijn.

IK MIS JE ZO

Monique

37 jaar zou je vandaag zijn geworden.
Wat een leeftijd.. Ik denk dat je vrienden grapjes zouden maken dat je steeds dichter bij de 40 komt.
Hoe zou je leven er uit hebben gezien, dat vraag ik mij nog altijd af. Getrouwd? Kinderen?
Zaterdag kwamen je goede vrienden weer bij pap en mam. Het was heel gezellig, maar dat heb je wel gezien. Bedankt dat je even liet merken dat je er bij was.

Knuffel van je zusje

Monique

18 augustus 2007 - 18 augustus 2013

Lieve Richard,

Nog als de dag van gisteren maar nu al weer 6 jaar verder. Elk jaar zeg ik weer, het verdriet wordt minder. En dat klopt, maar weg zal het nooit. Er zijn nog vaak momenten waar ik verdrietig van wordt maar de meeste momenten ben ik blij, vrolijk en gelukkig.
Je wordt nooit vergeten, je blijft voor altijd in ons hart en in onze gedachten. Ik mis je.

Je zusje

Pat

6 Jaar ..Wat gaan de jaren snel Richard.

Je word elke dag gemist!


Gr. Pat.

je zusje

Lieve broer,

Vannacht zo'n rare droom gehad. In het kort: Patrick ging met zijn gezin op vakantie, en we konden maar geen contact met ze krijgen. We probeerden van alles, maar ze namen niet op. We waren allemaal wat in paniek, papa had de politie al gebeld dat ze moesten zoeken naar hun auto enz.
Ik probeerde toen jouw nummer, en na een paar keer nam je op. In mijn droom was je ook niet overleden, maar ik wist wel dat we lang geen contact hadden gehad. Ik heb een tijdje met je gepraat over Patrick, en dat we hem niet konden bereiken. Jij vertelde me dat we rustig moesten afwachten. En toen werd ik wakker..
Het was geen leuke droom, werd met een naar gevoel wakker..

En het was zo raar, want ik hoorde echt JOUW stem, de stem die we al zo lang niet meer hebben gehoord.
Dat was heel fijn.

En als ik dan mama's berichtje hieronder lees, dat B. het olielampje eraf heeft gehaald terwijl die van haar er niet meer uit ziet. Dat snap je toch niet?
Onbegrijpelijk, ooit hoop ik dat ze eens normaal gaat doen, en dat ze gaat begrijpen dat we dit niet doen om haar te pesten, maar dat we dit voor jou doen. Dat jij een mooi plekje verdient. Maar denk niet dat dat ooit gaat gebeuren.

Ooit krijgen wij het grafrecht, daar zal ik alles aan doen. Ook al ben ik 80 of 90 of 100 lieve broer.
En dan krijg jij een plekje vol bloemen, tekeningen en met een mooi beeld van jouw VW Golf.

Mam

Lieve Richard,

Waar Mam al een beetje rekening mee had gehouden is gebeurd. Ik zal je zeggen wat er aan de hand is. Omdat het olielampje van B. helemaal stuk was, gaten in de bodem en helemaal verroest, had ik een nieuw lampje, hetzelfde model, op je graf gezet. Die van haar heb ik ook laten staan. Maar op het olielampje van B. staat een tekst, waarvan zij vindt, dat het op Mam betrekking heeft en ze volgens mij hoopt dat ik dit erg vind. Nou mooi niet Richard, want de tekst kan net zo goed voor haar zijn. Ik weet onderhand zoveel over de periode voor je overlijden en haar reacties. Nu heeft ze het nieuwe lampje weer van je graf gehaald. Jammer dat ze niet inziet hoe haveloos het oude olielampje er uit ziet. Net als het bloemstukje wat er al jaren staat. Ik hoop Richard, dat ze in gaat zien, dat als zij niets doet en het is stuk, dat ik het dan doe. Ondanks dat ik er rekening mee heb gehouden, doet het wel pijn omdat ik graag wil dat het er netjes uitziet. Ik zorg er toch ook voor dat haar olielampje altijd blijft branden voor jou? Afwachten is het enige wat Mam kan en wie weet komt ooit het moment, dat ik het olielampje mag wisselen als deze stuk is en eens nieuwe bloemen op het vaasje mag zetten.

Richard, ik mis je meer en meer…..Maar tussen de intense momenten van je te missen, lukt het mij ook te genieten van, samen met je Pap wandelen en motorrijden. En niet te vergeten de kinderen van je broertje en zusje. Die geven mij zoveel plezier, wat ben ik blij dat we dat mee mogen maken.

Mam

Mam

Lieve Richard,

Vandaag hebben Pap en Mam een gezellige dag gehad met je broer en zus en hun gezin, al je Ooms en Tantes en neven en nichten. Vorig jaar Augustus waren Pap en Mam 35 jaar getrouwd maar hebben toen niets gedaan omdat Mam het niet op kon brengen om een feestje te geven. Maar je Pap is 60 jaar geworden, dus was er reden voor een feestje. Dan ook maar ons huwelijksfeest erbij. Het was een hele drukke dag, maar ook een hele fijne dag. Ik was heel blij dat Opa en Oma er ook bij konden zijn. Want het gaat met Opa niet zo goed. Lieve Richard, wat had ik graag gewild dat jij er ook bij kon zijn deze dag. Maar we weten beide, dat in gedachten je er zeker bij was.

Liefs van je Mam.

Ester Hagen

Ik dacht zal ik het nou wel of niet doen... Maar wou je toch laten weten Richard , al gaan de jaren nog zo snel dat je er niet bent er altijd een paar keer per week ik aan je moet denken....! Vanavond zat ik buiten in de tuin ( de eerste keer dit jaar) en ik had muziek aan.... Ik hoorde een nummer van de Doors voorbij komen en moest direct weer aan jou denken. Al hadden we niet veel contact meer, weet dat ik je nooit vergeet!!! Uit het oog is nooit meer uit mn hart! Fijn was het even weer hier te zijn en zomaar omdat het mag , mijn gevoel met je te mogen delen, en de foto`s en filmpjes van je te zien! Mis je Dikke knuf van Es

Monique

Hoi broer,

Vorig weekend zijn we met papa, mama, mijn gezin en Patrick en zijn gezin naar Center Parcs geweest. Het was heel gezellig en fijn om bij elkaar te zijn.
Jij bent toch ook weer veel in mijn gedachten geweest, maar minder heftig dan voorgaande jaren.

Het gaat heel goed met mij, maar soms denk ik weleens, misschien moet ik toch eens met iemand gaan praten. Het is niet niks wat er is gebeurd, en ondanks dat het heel goed met me gaat, en ik best veel aan de mooie momenten met jou denk. Denk ik toch ook weer veel aan jouw overlijden en erna. Ik voel geen woede meer, en ben ook niet boos, maar ik weet niet precies wat ik wel voel.

Misschien ligt het ook wel aan het weer. Ik kan niet wachten tot het lente is. Weer lekker veel naar buiten met de kinderen in het zonnetje. En ik ben ook zo moe. Maar dat komt omdat Lucas nog veel wakker wordt 's nachts. En misschien komt het door dit allemaal wel, dat ik wat meer verdrietig ben als ik aan jou denk.

En de zon was even een tijdje weg vandaag, maar komt nu net weer tevoorschijn.
Bedankt broer!

Mam

Lieve Richard,

Afgelopen maand was het alweer een jaar geleden dat we ook afscheid van Oma moesten nemen. Ik moest weer denken aan de weken voordat Oma overleed. We hadden het veel over vroeger, over Opa, met de boot varen. Ik kon altijd heel fijn met Oma praten. Waar we niet veel over hebben gesproken, was het overlijden van haar zoon. Heel soms begon ze erover, wilde ze graag iets zeggen, maar dit riep te veel emoties op. Uit respect voor Oma ben ik er zelf nooit over begonnen. Maar ook zonder woorden begreep ik Oma. De pijn en het verdriet in de ogen van Oma, waren voor Mam toen zo herkenbaar.

Richard, wat ben ik blij dat ik naast mijn werk in de jachthaven, ook vrijwilligerswerk in een verpleeghuis mag doen. Elke donderdagmorgen ga ik erheen. Soms doen we een spel, maar we praten ook over vroeger en nu. Of we komen in gesprek over het verlies van je kind. Er zijn veel ouderen die een kind zijn verloren. Ze vinden het dan zo fijn om hun verhaal te doen. Het verdriet dat ze nog hebben. Ik merk dat het niet uitmaakt of het nu een jaar of 50 jaar geleden is. Even een arm om ze heen. Als ik zeg dat ik met hun mee kan voelen, omdat ik jou moest verliezen, vinden ze het heel flink van Mam, dat ik het op kan brengen te luisteren. Als ik dan later weer naar huis rij, denk ik vaak, wat fijn dat ik iets voor een ander mag betekenen. Ik hoop Richard, dat ik dit nog heel wat jaartjes mag doen.

Liefs van je Mam.

Mam

Lieve Richard,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik je heb geschreven. Enkele gebeurtenissen herhalen zich ieder jaar weer. Zoals jou geboortedag. Dit jaar zijn we niet thuis gebleven, maar zijn zondags met Monique en Michael en je nichtje en neefjes naar de dierentuin geweest. Het was erg druk, maar ook heel gezellig. Wat ook heel fijn is, dat elk jaar je vrienden met vrouw en kinderen bij ons komen voor je geboortedag. Dat zijn je echte vrienden, jongen. En in November zijn Pap en Mam voor het eerst wezen vliegen. Waren we even een stukje dichter bij jou. Pap heeft zelfs gedroomd dat jij en Opa en Oma en Oom Wieger op een wolk zaten toen hij uit het raampje keek. Dus toen Mam bij het raam zat tijdens het vliegen en naar buiten keek, hoopte ik dat…, ja, ik weet wel dat het niet kan, maar toch! Richard, binnenkort gaat ook je zusje voor het eerst vliegen. Best wel spannend voor haar. Pas je een beetje op je zusje en je zwager.

Nog een paar dagen en dan is het weer Kerst. Alweer een jaar voorbij. De kerstboom staat en zondag is onze familiedag. Het wordt de zesde keer dat je er deze dag niet bij bent. Maar in onze gedachten ben je er ook dit jaar weer bij.

Liefs van Mam

Zoveel onbeantwoord

Zoveel vragen blijven onbeantwoord.
Zoveel vragen hadden we nog willen stellen.

Zoveel goeds hadden we je nog gegund.
Zoveel liefde hadden we je nog willen geven.

Zoveel dingen hadden we nog samen willen doen.
Nog een heel eind hadden we met je willen optrekken.

Zoveel toekomst leek er nog te wachten,
nu we ineens jou los moeten laten,
nu jij ineens ons losliet:
nu jij niet meer verder kon.

Nog zoveel blijft achter in ons hart,
leeg en bezeerd, nu we verder moeten zonder jou.

je zusje

Vannacht kwam je sinds lange tijd weer in mijn droom. In mijn droom wist ik dat je niet meer leefde, maar het was weer net als jaren geleden, toen we zo close waren. We waren aan het klieren en gek aan het doen. Zo fijn.. zo vertrouwd..

Nu is het weer bijna kerst, elk jaar weer een mooie maar ook verdrietige tijd. En elk jaar weer heb ik eerst geen zin om de kerstboom neer te zetten maar doe ik het toch. Het staat toch ook wel gezellig met al die lichtjes in huis.

Ik mis je broer! Nog steeds elke dag een beetje meer..

monique

Ik sta nu me tranen in mijn ogen dit te typen..

Sarah en Kevin kijken naar de film Het paard van sinterklaas. En ineens hoor ik een jongen zeggen tegen het meisje: ''Gaat je niks aan kleintje''.

Dat zei jij ook altijd tegen mij als ik weer iets wilde weten. bijv waar je naar toe ging, of wat je ging doen.

Ik hoorde gewoon even jou stem weer..

monique

Ik sta nu me tranen in mijn ogen dit te typen..

Sarah en Kevin kijken naar de film Het paard van sinterklaas. En ineens hoor ik een jongen zeggen tegen het meisje: ''Gaat je niks aan kleintje''.

Dat zei jij ook altijd tegen mij als ik weer iets wilde weten. bijv waar je naar toe ging, of wat je ging doen.

Ik hoorde gewoon even jou stem weer..

je zusje

Heej broer,

Wilde je weer een berichtje doen.

Pap en mam komen over een tijdje even wat dichter bij je. Ze gaan voor het eerst in een vliegtuig, ze vinden het erg spannend maar ook erg leuk.
En daarna ga ik samen met Michael ook vliegen. Voor mij ook de eerste keer, maar ik heb er onwijs veel zin in!

Het gaat ook heel goed met mij, ik ben zo gelukkig met mijn gezinnetje. Maar op sommige momenten ben ik weer verdrietig, zoals nu. Als ik je weer een berichtje stuur. Of als ik weer iets lees dat iemand ook zelf een einde aan zijn leven heeft gemaakt.
Dan komen de herinneringen weer terug, en dan denk ik aan de broers, zussen, ouders en andere familie en vrienden van die persoon. Wat die nu moeten doorstaan.. Dat zij nu denken: "komen we hier ooit overheen?" "Waarom?"

Met die vragen zaten wij ook de eerste jaren.
Nog steeds denk ik weleens: waarom.. waarom moest je ons nou verlaten.. je weet toch dat ik niet zonder jou kan? Mijn grote broer..

Maar ik kan het nu beter hebben.. Het verdriet zal nooit minder worden, maar het wordt inderdaad draaglijker.

Dikke kus en ooit zie ik je weer..

Pat

Hoi Richard,

Uiteraard moest ik vandaag even aan je denken.

Vandaag is het namelijk;

432 maanden
of 1878 weken,
13149 dagen
of 315576 uren,
18934591 minuten
of
1136075482 seconden geleden..

Ja Richard, het is je geboortedag.

Vandaag zou je 36 jaar zijn geworden...



..Hoop dat je een fijne dag hebt!


Gr. Pat.

Monique

gefeliciteerd lieve broer

Gisteren zat ik weer wat foto's van jou te bekijken. Eerst met een glimlach maar daarna toch even met een traan.

Ik mis je nog steeds zo veel..

Monique

Hoi broer!

En dan is het al weer oktober. Jouw geboortemaand.
10 oktober zou je 36 zijn geworden, 36! Wat een leeftijd.
Ik wilde bijna typen: "man, je word oud!".
Maar dat word jij niet, jij blijft voor altijd 30 terwijl wij wel steeds ouder worden. Maar zoals ik ook elk jaar weer zeg, voor mijn gevoel word je toch wel elk jaar ouder.
Ik denk ook vaak aan, hoe jij zou zijn geweest op deze leeftijd.
Zul je nog net zo'n volle bos met haar hebben gehad?
Of zou je voor de spiegel staan om je eerste grijze haren te tellen? (of had je die al?)
Zou je nog steeds zo'n feestganger zijn, of zou je meer een huismus zijn geworden?
Vragen waar we nooit een antwoord op zullen weten, maar dat maakt ook niks uit. Het is goed zo, ik herinner je zoals je was, en ik bedenk hoe jij zou zijn geweest.
Hopelijk vier jij over 10 dagen weer een mooi feestje daar boven met een aantal vrienden en familieleden.

Dag lieve broer!

Monique

Al 5 jaar lang ben je elke dag in mijn gedachten.
De eerste jaren waren moeilijk, heel moeilijk.
Het deed zoveel pijn, het idee dat ik je nooit meer kon zien, met je kon praten. En dan alle problemen na je overlijden. Het was heel heftig en emotioneel.

Nu, na 5 jaar, kan ik eindelijk zeggen, het gaat goed met me. Natuurlijk zijn er momenten dat ik je vreselijk mis, en komt het verdriet in alle hevigheid terug. Maar die momenten worden steeds minder.
Steeds meer kan ik aan jou en onze herinneringen denken zonder een traan maar met een lach. Wat een heerlijk gevoel.
En wat er na je overlijden is gebeurd, kan ik achter me laten. Ik moest het achter me laten..
Anders kon ik niet verder met verwerken.
Natuurlijk, het helemaal vergeten kan ik nooit, maar het zal voor altijd op de achtergrond blijven.


-----------
Je bent niet meer
daar waar je was,
maar overal waar wij zijn.
------------

Mam

Lieve Richard,

Ik ben nog vergeten je te vertellen, dat ik een heel fijn telefoongesprek met een vroegere vriend van jou heb gehad. We hebben bijna 2 uur met elkaar gesproken. Natuurlijk hebben we het over jou gehad, maar ook hoe het met je vriend gaat. Wat Mam zo goed vind, is dat hij, hoe moeilijk hij het vond, toch de telefoon heeft gepakt om te bellen. Want heb je een tijd niets van elkaar gehoord, wordt de stap om te bellen alleen moeilijker.

Zaterdag hebben Pap en Mam, met je zusje en haar gezin een mooi bloemstuk op je graf geplaatst. Je broertje en zijn gezin konden er helaas niet bijzijn. Maar in gedachten waren ze zeker bij jou.

Liefs van Mam.

Mam

Lieve Richard,

Zaterdag 18 augustus 2007 begon als een dag als andere. Maar deze zaterdag zou mijn hele leven veranderen. Toen er die ochtend 2 agenten bij de balie van het havenkantoor stonden, had ik totaal geen gevoel van dat er iets ergs aan de hand zou zijn. Tot ze vroegen of ik mevrouw Jonas was en of er iemand was die even voor mij waar kon nemen. Lieve Richard, toen kreeg ik te horen wat er met jou was gebeurd. Wat ik als moeder nooit hoopte mee te maken was gebeurd. Je kind verliezen.

Wat zou ik nog graag even met je praten. Over hoe het met je gaat, of je gelukkig bent. Je zeggen hoeveel je nog voor mij betekend. Hoe trots ik op mijn oudste zoon ben.

Als ik slecht slaap, moet ik ook altijd aan jou denken. Je had moeite om in slaap te komen en was vaak in de nacht wakker. Was er op de reclame een middel tegen slaapproblemen, vroeg je mij of ik dat wilde halen. Vaak hielp het de eerste tijd maar na een poosje hielp het niet meer. Nu begrijpt Mam ook, dat je moe kunt zijn als je slecht slaapt.

De laatste tijd droom ik niet meer over jou. Zou het een teken van loslaten zijn? Gelukkig heb ik alle dromen met jou opgeschreven. Dat zijn er best veel. Enkele dromen zal ik nooit vergeten ook als ik ze niet had opgeschreven. Vooral de eerste dromen. Toch hoop ik dat je nog weer eens een keer bij mij langs komt in een droom. Dat ik je nog even kan vasthouden en zeggen hoeveel je nog steeds voor mij betekend.

We zijn nog even bij je beste vrienden geweest die allebei voor de tweede keer vader zijn geworden. Het is altijd fijn om hen te zien. Als we bij je vrienden zijn hebben we het niet altijd meer over jou. Gelukkig hebben we genoeg met elkaar te bepraten. Als ik dan weer wegga, denk ik wel altijd, zou jij ook Papa geweest zijn als je nog bij ons zou zijn? We willen ook nog graag een keer bij een andere vriend van jou langs. Zijn vrouw heb ik al een paar keer gesproken. Heel spontaan en dat was erg fijn.

Laatst zag ik een jongen die heel veel op jou leek. Toen hij mij aankeek, was het of jij het was. Er ging een schok door mij heen. Het kwam ook door de manier waarop hij zijn haar had en hoe hij keek.

Lieve Richard, ook al zijn we nu 5 jaar verder, er zijn nog steeds momenten dat ik je zo ontzettend mis. De pijn die ik dan voel, is niet te beschrijven. Maar dat hoor ik van elke ouder die een kind heeft verloren. Richard, ik zei het al eens eerder, ik doe echt mijn best om verder te gaan en weer te genieten van de mooie momenten die er ook zijn.

Een dikke knuffel van je Mam…

Ria Jonas

Lieve Richard,

In de afgelopen 4,5 jaar hebben Wieger en ik veel over jou gesproken.
En dan zagen we jou in onze gedachten bij ons binnenkomen.
Om samen even bij te praten en wat te drinken.

Maar helaas is je oom Wieger in januari overleden.

Nu ik een half jaar zonder je oom Wieger ben dwalen mijn gedachten nog wel eens af.
En vraag ik mij af of de plannen die je oom Wieger voor jou in gedachten had ooit uitvoerbaar waren geweest.
Dat zal voor mij altijd een onbeantwoorde vraag blijven.

Wat ik je nog graag zou willen vertellen is dat ik er een geweldige derde dochter erbij heb gekregen.
Je vriendin Bianca, wij steunen elkaar waar nodig is.
Met een lach en een traan hebben we een warm en fijn contact met elkaar opgebouwd.

Voor altijd heb je een speciaal plaatsje in ons gezin.

Tante Ria Jonas

je zusje

De tijd is verder gegaan
Zoals dat altijd gaat
Het leven lijkt z’n gang te gaan
Zoals dat altijd ging
Veel lijkt weer bij het oude
Zoals het altijd was
De tijd zegt niets over ‘t verdriet
Want zo gaat dat niet
In het verdriet bestaat er geen tijd
Want verdriet is er altijd
Gemis wordt niet minder door de tijd
Want het zal nooit meer hetzelfde zijn
De tijd die ons rest zonder jou
Dat doet pijn, elke dag, altijd
Het zal er altijd zijn
Net als jij, in mijn hart, elke dag, altijd
Omdat ik van je hou
Altijd

Monique

5 jaar geleden vertrokken we op 4 augustus voor 2 weken naar Zuid-Duitsland, in de tent. We zouden 18 augustus weer naar huis gaan, maar we besloten een dag eerder te vertrekken. Daar ben ik nog steeds blij mee, omdat ik anders pas later had gehoord dat jij was overleden.
Straks vertrekken we weer op vakantie, weer op 4 augustus, en weer in de tent. Nu gaan we een week weg, dichtbij huis.
Maar het blijft raar en moeilijk. Elke zomervakantie weer komen de herinneringen boven. Als we na de vakantie naar huis rijden, moet ik er altijd aan denken.
Aan hoe blij we waren dat we weer thuis waren, lekker in ons eigen bed. De volgende dag dat papa even op visite kwam om Michael, Sarah en mij weer te zien. Maar dan het telefoontje van mama, dat papa snel naar huis moest komen. Het gaf mij een naar gevoel. Vooral toen mama later weer belde, dat ze op weg waren naar ons. Mijn angst werd waarheid, jij was er niet meer. Nu al weer 5 jaar geleden.. ik mis je elke dag meer!

Je zusje

Al weer bijna 5 jaar geleden toen ik van pap en mam hoorde dat je was overleden. 5 jaar.. Er zijn in deze 5 jaar zoveel mooie dingen gebeurd maar er bleef altijd een heel licht zwart randje om heen.
Na de geboorte van Lucas was ik dolgelukkig. Hij had veel last van krampjes en daarom lag hij veel bij Michael en mij.
Als hij dan 's nachts bij mij lag was ik zo gelukkig maar tegelijk ook zo verdrietig dat jij nooit mijn kinderen hebt gezien. Ik heb toen heel wat gehuild de eerste nachten.
Machteloosheid dat ik Lucas niet kon helpen, ik wilde zijn pijn overnemen. En dan het verdriet om jou.
Nu is Lucas al weer bijna 5 maanden. Het verdriet is er nog altijd. Het wordt elke dag ietsje minder maar het gemis wordt elke dag meer.
5 jaar zonder jou.. Eigenlijk bijna 7 jaar, omdat we voor jou overlijdden ook al geen contact hadden.
De tijd gaat zo snel, maar wat zou ik graag eens terug in de tijd willen. 10 jaar terug. Gewoon jou even weer zien. Met je praten, gek doen. Jou muziek uit je kamer horen.
Wat mis ik dat..

Mam

Lieve Richard,

Na je broertje, is nu ook je zusje aan een levensfase begonnen die jij niet meer mee mocht maken. Nu zijn ze allebei ouder dan jij bent geworden. Maar Richard, jij blijft altijd mijn oudste zoon. Er zijn momenten dat ik denk hoe zou je leven er uit hebben gezien, als je nog bij ons was geweest. Hadden we de juiste hulp gekregen die ons dichter bij elkaar zou brengen in plaats van verder uit elkaar? Had je bij ons aan durven kloppen als je geweten had dat we je met open armen zouden ontvangen en helpen waar nodig? Dit blijf ik mij afvragen ook al weet ik dat er nooit een antwoord komt. Maar Mam moet ook vooruit kijken. En als ik terugkijk, dan naar de mooie herinneringen. Daar zorgen je broer en zus wel voor. Want nu ik de foto’s zie van je nichtje en neefjes, komen bij mij de herinneringen aan jou kindertijd ook weer terug. De tijd dat we in de Heemskerkstraat woonden en alle kinderen van de buurt samen speelden, wat een geweldige tijd was dat. Daar heb jij het grootste gedeelte van je jeugd gewoond. En Richard wat mij een goed gevoel geeft is, dat ik er altijd was als je van school kwam. Weet je nog dat als je huiswerk had, je graag wilde dat ik je overhoorde? En kwam je dan met een goed cijfer thuis, dan glunderde je van oor tot oor. Ik denk ook Richard, dat de tijd dat je nog onbezorgd van je jeugd kon genieten, voor jou de fijnste tijd is geweest.

Lieve Richard, ik denk aan je met een glimlach op mijn gezicht.

Mam.

Je kan niet praten
Met iemand
Die er niet meer is

Je kan niet luisteren
Naar iemand
Die er niet meer is

Je kan niet lachen
Met iemand
Die er niet meer is

Maar je kan wel houden
Van iemand
Die er niet meer is

Monique

Heej broer,

Wat een heerlijk weer he. Geniet jij er ook zo van?
Ik ben zo gelukkig met mijn gezin, maar het stukje verdriet om jou blijft ook altijd voelbaar.
Er zijn nog vele momenten dat ik aan je denk, en het worden steeds meer de leuke momenten.
Als we bijv naar Michael zijn broer rijden in De Westereen, dan komen we ook langs Burgum waar het festival Waldrock werd gehouden. Daar heb ik je geregeld naar toe gebracht met je auto, en ik ben er ook 1 of 2 keer met jou naar toe geweest.
En als we dan op de weg er naar toe rijden, dan denk ik weer aan die tijd. Dat we daar gelijk bij de afrit in de file stonden, vele jongeren met harde muziek aan in de auto, incl wij.
En als ik dan naar jou keek, hoe jij genoot, dan dacht ik, dat is gewoon MIJN broer!

Ik vond het altijd geweldig om met jou weg te gaan, en jij vond het leuk dat ik geregeld met je mee ging naar concerten en festivals. Je kleine zusje die van dezelfde muziek hield, waar jij voor hebt gezorgd.

Vorige week zat ik te bedenken dat ik bijna ouder ben dan jij bent geworden.
53 dagen voor je 31 zou worden ben je overleden.
5 april is het 53 dagen voor ik 31 ga worden, vanaf dan ben ik dus ouder dan jij bent geworden.
Toen ik 30 werd zei ik al, dat ik daar geen problemen mee heb. Maar dat mijn 31ste verjaardag wel wat moeilijker gaat zijn, omdat jij geen 31 bent geworden.

Wat voor man zou jij nu zijn geweest, zou je zelf ook kinderen hebben of zou je nog lekker door feesten.
Zou je nog steeds zo bezorgd om me zijn (dat je was je namelijk als ik bijv. uitging, of wegging op mn scooter).
Wat had ik je graag mijn kinderen laten zien. Jou zien ze op de foto die in de woonkamer staat, maar helaas nooit in het echt.
Maar zoals ik elke keer zeg, ze leren je kennen via onze verhalen, wat een geweldige oom jij bent!

Monique

Wat mis ik je toch weer extra veel nu ik opnieuw mama ben geworden..
Het is toch wat he, je kleine zusje met 3 kinderen.
Ons leven gaat gewoon door sinds jij er niet meer bent en dat blijft moeilijk, vooral bij dit soort momenten.

Voor altijd zit je in ons hart.
Ook in die van mijn kinderen. Sarah heeft jou nooit gekend, maar doordat ik jou naam vaak noem, heeft ze het vaak over je.
Heel vaak zegt ze dat ze naar je toe wil, maar dat kan natuurlijk niet. Maar dan fantaseren we erover dat het wel kan. Dat ze jou een tekening wil geven, en dan mag ik jou knuffelen.
Dat wil ik wel...

Ik mis je

Mam

Lieve Richard,

Je zusje heeft je al het verdrietige nieuws geschreven dat we nu ook afscheid van Oma hebben moeten nemen. Het ging allemaal heel snel. De crematie plechtigheid vond plaats in dezelfde ruimte waar wij ook afscheid van jou hebben genomen. Gelukkig was de dienst voor Oma heel liefdevol en fijn. Jammer dat we dit voor jou niet mochten doen. Dat neem ik je ex nog steeds kwalijk.

Maar Richard, ik wil je nu ook wat moois vertellen. Je bent weer Oom geworden. Je zusje heeft een zoontje gekregen en hij heet Lucas. Wat een klein wondertje is het weer en gelukkig gaat alles goed. Ik weet dat je nu een glimlach op je gezicht hebt en dat je blij bent voor je zusje. Vertel je Oma ook even wat het geworden is?

Liefs van Mam.

Monique

Heej broer,

Vorige week donderdag is oma overleden. Ze was al een tijdje ziek, maar het ging even weer beter. Helaas ging het binnen een week slechter en is ze overleden.
Dinsdag was de crematie, en ow wat was dat moeilijk.
Ik was erg verdrietig, en natuurlijk kwam jou overlijden ook weer boven omdat het in hetzelfde gebouw was.
Ik probeerde het van me af te zetten, maar het lukte gewoon niet. Ik ging alles weer herbeleven, hoe jou kist daar stond, hoe wij daar zaten.. Nu was er alleen verdriet, toen was er ook boosheid tegen B.
En het is ook zo moeilijk nu ik hoogzwanger ben. Leven en dood liggen zo dicht bij elkaar.. zo neem je afscheid van een dierbare, En straks komt er weer een nieuw leven op deze wereld.

Ik hoop dat je oma al hebt gezien daarboven, geef haar maar een dikke knuffel van ons. En ook een voor jezelf.
We missen je!

Mam

Lieve Richard,

Oud en Nieuw hebben Pap en Mam lekker met z’n tweetjes gevierd. Herinneringen opgehaald hoe het was de laatste keren dat jij, je broer en zus met Oud en Nieuw nog thuis waren. Ik herinner me 1 van de laatste keren dat jij had gezorgd voor 2 rollen met 100.000 klappers. Alleen staken jullie al een rol aan, terwijl die nog niet goed was afgerold. Wat een knallen. En dan die strijkers die je altijd had, gelukkig is het altijd goed gegaan. Als je het tijd vond om naar je vrienden te gaan, dan pakte jij je fiets of belde een taxi.

Maar Richard het nieuwe jaar is niet zo goed begonnen. Vorige week kwam het verdrietige bericht dat je Oom is overleden. Hij was erg ziek, maar toch….Van Oma weet ik dat jij weer contact had met je Oom en dat je hem enkele malen hebt gesproken. Nu kunnen jullie verder praten met waar jullie waren gebleven.

Liefs van Mam.

Monique

Lieve broer,

En dan is het al weer de laatste dag van 2011.
Volgend jaar wordt ik 31, zo oud ben jij nooit geworden.. Dat zal erg raar zijn, hoewel ik nog steeds het idee heb dat jij 35 bent en niet maar 30 bent geworden.

Kijk je vanavond naar het mooie vuurwerk?
Sarah en Kevin zullen vanavond wat sterretjes voor jou afsteken. En ook voor Oom Olaf, omi de Graaf en konijntje Floortje.

Ik mis je nog steeds ongelooflijk veel. Vooral nu ik zwanger ben (die hormonen ook..) zijn er momenten dat ik alleen maar kan huilen. Gelukkig zijn er ook vele momenten dat ik me erg gelukkig en blij voel met de mensen om me heen.

Hou van je broer!

Liefs je zusje

Mam

Lieve Richard,

Het is alweer een tijdje geleden dat we jou geboortedag hebben gevierd. En wat was het fijn dat net als vorig jaar, ook dit jaar je broertje en zusje met hun gezin bij ons waren. Ook je beste vrienden met hun vrouw en kinderen. Nu is het bijna Kerst. Heb je gezien dat Pap voor het eerst geholpen heeft de kerstboom versieren? Niet alleen de lampjes, maar ook de rest. Ik had er eigenlijk niet zoveel zin in. Maar nu hij staat vind ik het ook wel fijn.

Lieve Richard, nu ik dit schrijf kijk ik naar je foto. Wil ik dat je trots op mij bent. Maar het zal wel aan de maand December liggen, dat ik meer huil als anders. Dat ik je nog meer mis. Richard, ik hou van je en een hele dikke knuffel.

Liefs van Mam

Monique

Hey lieve broer,

Paar nachten geleden heb ik sinds tijden weer eens over je gedroomd. Ik weet niet alles meer precies, ik weet alleen nog dat je me ergens voor wilde bedanken en je mij een dikke knuffel gaf. En dat was zo fijn! In mijn droom was alles nog normaal, leefde jij nog. Dus toen ik wakker werd was ik erg verdrietig, alles is niet normaal.. Jij bent er niet meer.
Sommige momenten kan ik met veel blijdschap aan je denken, aan onze mooie momenten samen. Die momenten zijn er gelukkig steeds vaker, de nare momenten probeer ik achter me te laten.
Ik hoop dat je het goed hebt daarboven.

Sarah is de laatste tijd erg bezig met de dood. Ze noemt iedereen op die in de hemel is, en vraagt haarzelf dan af, of jullie het goed hebben in de hemel. Of het daar fijn is en of jullie gelukkig zijn.
En dan vragen wij aan haar, wat zij denkt. En dat zegt ze 'Ja, ik denk het wel'. En wij denken dat ook.

Houdt maar goed de wacht over ons Richard.
Voor altijd in ons hart.

Pat

HOi Richard,

Gefeliciteerd met je 35e geboortedag!

En wat ontzettend leuk om juist vandaag ook een filmpje terug te zien van onder andere je verjaardag (ik denk je 18e of 19e?), en beelden van de jaren daarvoor..

Hoe fijn je het had met je familie, de lol die je had met je ouders en je broer en zusje!
Dat doet me erg goed om terug te zien, je had het erg naar je zin altijd met allen.

Ik hoop dat je even mee hebt gekeken Richard!

Denken aan jou, zing ik nog een keer voor jou;

'Er is er een jarig hoera, hoera.. Dat kun je wel zien dat is HIJ!'


Proost vriend,


Gr. Pat.




We missen je Richard!

Monique

Gefeliciteerd broer, vandaag je 35ste geboortedag.
Gisteren hebben we jou geboortedag gevierd bij papa en mama, samen met een paar van jouw lieve vrienden. Dat doet ons zoveel goed, dat er nog vrienden zijn die aan je denken en dit samen met ons willen delen.

Gisteren zijn we ook even bij je plekje geweest.
We stonden op de parkeerplaats te wachten op papa en mama. We hadden de Ipod aan met muziek, alles door elkaar. En toen ze aan kwamen rijden begon ineens het liedje van The Doors - Alabama Song (Whiskey Bar) te spelen.
Toen wist ik, jij bent er ook bij! Bedankt broer, dat je dat even hebt laten weten.

Ik mis je met heel mijn hart

Monique

Ik heb het weer even moeilijk..
Net weer wat foto's van jou bekeken. Hoe jij altijd genoot van het leven, van je favoriete muziek, van je vrienden en familie..
Waarom moest dat toch veranderen, dat dat niet meer goed genoeg voor je was. Dat dat je niet meer kon helpen..

Ik wou dat ik je nog even kon vastpakken, door elkaar kon schudden, en dat ik je kon laten zien dat jij 1 van de belangrijkste mensen in me leven was. Jij was altijd zo'n lieve broer, mijn grote stoere broer. Ik was zo trots om te zien dat er zoveel mensen om je gaven, dat je zo'n goede vriend voor iedereen was.

Waarom moest je nou gaan, ik kan het soms nog niet geloven dat ik je nooit meer zal zien.. en dat doet nog steeds pijn.

Pat

Hoi Richard,

Het is voor iedereen al weer 4 jaar geleden dat we
voor altijd afscheid hebben moeten nemen van je...

Ik had je al een langere tijd niet gezien, maar je bent of was zeker niet uit mijn hart gedurende die jaren.

Ook vandaag sta ik wederom weer even stil bij je..
Ik denk aan goede en leuke herinneringen.

Maar ontkomen doen we niet aan het feit dat we je alweer een jaar langer kwijt zijn, als vriend, zoon, broer, kleinkind, neef en wederom aanstaand oom..

Ik wens iedereen ook vandaag veel sterkte toe!



Iedereen mist je Richard!



Met vriendelijke Groet,


Pat.

Monique

4 jaar geleden..

4 jaar geleden rond deze tijd wisten we niet dat je was overleden.
Had ik nog steeds hoop op contact met jou..
Papa kwam die ochtend bij ons omdat wij de avond ervoor terug waren gekomen van vakantie.
Even later werd papa gebeld door mama, dat hij snel naar huis moest komen.
Weer een paar uur later kwamen ze bij ons en hoorde ik dat jij niet meer leefde. De grond zakte onder mijn voeten vandaan.
Waarom?
Nog steeds lopen we rond met die vraag..
Hoe had het zover kunnen komen..

We missen je zo lieve Richard.

Konden we maar 4 jaar en een maand terug in de tijd, dan had ik je gebeld en gesmst dat ik je mis.
Konden we maar 4 jaar en 2 weken terug in de tijd, dan was ik naar je toe gegaan op DMD.
Konden we maar 4 jaar terug in de tijd, dan hadden wij misschien jou begrafenis mogen regelen en was het allemaal heel anders gegaan die laatste dagen..

Maar we wisten niet wat er allemaal ging gebeuren, en misschien maar goed ook..

Vandaag denk ik nog meer aan je dan op andere dagen. Papa en mama leggen een mooi bloemetje bij je neer, ook namens ons.

Dikke kus,
voor altijd,
je kleine zusje

Mam

Lieve Richard,

Wat is een jaar, wat zijn 4 jaar. De tijd veranderd niets aan het feit dat ik je mis. De pijn om jou verlies kan zomaar in eens in alle hevigheid naar boven komen. Ik doe mijn best om door te gaan met mijn leven, maar dat kost veel energie. Als mij gevraagd wordt hoe het gaat, zeg ik niet altijd hoe ik mij werkelijk voel. Ze zien me lachen en verwachten dan dat ik zeg, dat het goed gaat. Mensen kunnen hard zijn in hun woorden, maar dat kan ik gelukkig langs me heen laten gaan. Gelukkig treft Mam ook mensen die weten hoe zwaar het kan zijn, verder te gaan met je leven na het verlies van een dierbare.

Wat Pap en ik fijn vinden en ook vaak tegen elkaar zeggen, is dat jij ons bij elkaar hebt gebracht. Nog steeds zijn we heel gelukkig met elkaar. Jou verlies heeft onze band nog hechter gemaakt. Samen herinneringen ophalen, elkaar steunen, vaak zonder woorden begrijpen wat de ander voelt.

Je bent onze oudste zoon en dat zal je altijd blijven. Als ik naar je broer en zus kijk, die nu zelf papa en mama zijn, en zie hoe gelukkig ze zijn met hun partner en kinderen, ben ik trots op ze hoe ze verder gaan met hun leven. Je zusje laat meer haar gevoelens zien dat ze jou mist, maar ik weet dat je broertje het ook nog best moeilijk heeft.

Lieve Richard, ik mis je. Elke week ga ik even naar je toe. Wat schoonmaken, bloemen verversen, het olielampje vullen. Even de stilte om alleen met jou te zijn. Je hebt een mooi plekje. Richard, een hele dikke knuffel voor jou daarboven. Hou van je.

Liefs van Mam.

Als een ster sta je nu aan de hemel,
stralend kijk je op ons neer.
Zo zal je in mijn herinneringen blijven,
telkens als ik naar boven kijk.
Keer op keer.

Monique

Lieve broer,

Nog 9 dagen en dan is het al weer 4 jaar geleden dat je voor altijd van ons weg bent gegaan.
Elke dag ben je in onze gedachten, en dat zal voor altijd zo blijven.

Ik heb weer een leuk nieuwtje voor je, Michael en ik verwachtten in februari ons derde kindje. Kun je het voorstellen, je kleine zusje, straks mama van 3 kinderen.
Je kleine broertje die ook papa is.
Je zou zo trots zijn geweest, een trotse oom.
We gaan ze allemaal over jou vertellen, wat voor een geweldig persoon jij was, een lieve zoon, broer, kleinzoon, neef en vriend.
Iedereen mist je!

Monique

ik mis je zo...

xKyvODJpFkSEmHe

GHmvPH , [url=http://xxgdmrmgbtbd.com/]xxgdmrmgbtbd[/url], [link=http://dutaewuwratn.com/]dutaewuwratn[/link], http://qdxyquzwmjni.com/

Je zusje

Over 2 dagen ben ik jarig en dan word ik 30. Zo oud ben jij ook geworden.
Ik heb er geen moeite mee om 30 te worden, vind het leuk en speciaal. Weer een nieuwe periode in mijn leven.

Maar ik zal het moeilijker krijgen als ik bijna 31 wordt, die leeftijd heb jij niet gehaald. Het lijkt me raar om ouder dan jij te worden. Toch voelt het niet alsof je nog 30 bent, voor mijn gevoel wordt jij ook elk jaar ouder. Ben je gewoon 34 jaar.

Je bent en blijft mijn grote broer.

Wat mis ik je.. Elke dag, maar op deze speciale momenten in mijn leven nog meer.

Monique

Mama en oma vieren vandaag hun verjaardag bij papa en mama. Iedereen komt, en jij bent er ook bij, maar dan in onze gedachten.

Ook is het moederdag, nu ik zelf moeder ben weet ik hoe geweldig het is. Sarah die iets moois heeft gemaakt op school, Kevin die vanaf volgende week naar de psz gaat en daar ook mooie kunstwerkjes gaat maken.
Jij hebt dat ook altijd gedaan, in mijn fotoalbum zit nog een mooi kunstwerkje van jou toen ik ben geboren.

Ik geniet er steeds meer van om naar foto's van jou te kijken, maar het doet me ook verdriet dat er geen nieuwe meer bijkomen.
En als ik dan denk dat jij er echt niet meer bent, dan doen die foto's mij verdriet ipv dat ik er van geniet. Maar die momenten worden minder.

Elke dag gaan we met stapjes vooruit, maar we gaan ook nog regelmatig een stap terug.
Toch komen we er wel, en kunnen we het verdriet steeds meer achter ons laten en echt genieten van de momenten die we met jou hebben beleefd.
En er zijn gelukkig veel van die momenten.

We zullen veel aan je denken vandaag!

Monique

lieve, lieve Richard..

Ik ben een paar keer naar een praatgroep geweest en wat was dat toch fijn om met lotgenoten te praten. Maar ook zo moeilijk om hun verhalen te horen. Iedereen heeft wat anders meegemaakt maar er zijn ook zoveel overeenkomsten. Zoveel vragen, zoveel pijn.
Voor mij was het allermoeilijkst om de beelden van de uitvaarten te zien. Dat neem ik B. nog steeds kwalijk, dat zij zo'n uitvaart voor jou kon regelen.

Verder gaat het mij goed, echt genieten van het leven zoals vroeger lukt me niet meer, er zit altijd een klein zwart stukje verdriet in de weg. Maar dat betekent niet dat ik niet gelukkig ben, ik ben ontzettend gelukkig met mijn leven. Met Michael, mijn kinderen, met onze familie en mijn vrienden. En soms geniet ik ook echt wel even van het leven, de omgeving of bepaalde momenten.
Toch blijf ik je missen en dan denk ik, hoe zou het nu met jou zijn geweest als je nog had geleefd?
Soms dacht ik weleens, was voor mij, Patrick en papa en mama blijven leven. Had geknokt! Had je die moed maar gehad..
Jij kon niet meer en ik had je natuurlijk het liefst nog hier gehad maar ik begrijp ook dat wij jou niet konden redden. Je moest het zelf doen en dat ging niet, je nam voor jou het goede besluit hoeveel verdriet wij ook hebben. Nu heb je rust en dat gun ik jou.
Hopelijk ben je trots op mij, ik probeer ook door te gaan met mijn leven, met jou in mijn hart.
En je blijft voor altijd mijn grote broer op wie ik ook trots ben!

Liefs je zusje

Monique

Hey broer!

De laatste dag van 2010. Vanavond gaan we weer wat vuurwerk afsteken, kijk je mee?

Jij vond het ook altijd zo leuk, maar ik vond het altijd doodeng als jij weer strijkers had gekocht. Ik was altijd bang dat er iets zou gebeuren, en ik was blij als het allemaal weer voorbij was. Jij stak ook altijd zo'n grote 10.000 klapper af. Wat een lawaai maar ook super leuk!

Dit jaar had ik niet zoveel zin in kerst en oud en nieuw. Ik mis je gewoon heel erg, vooral deze dagen.

Sarah zegt regelmatig: 'ik mis ome Richard zó! En omi de Graaf en ome Olaf'. En dan vraagt ze aan mij: 'mis jij ome Richard ook zo?'. En dan zeg ik natuurlijk: 'ja, ik mis oom Richard heel erg!'.

Kevin kent jou ook, als we bij je foto staan dan zegt hij: 'Ischad'. Heerlijk is dat, maar ik word er soms ook verdrietig van dat ze jou niet in het echt hebben gekend. Ze moeten het nu van mijn verhalen hebben en die van papa en mama.

Paar weken geleden, voordat ik naar bed ging, stond ik voor de woonkamerdeur en hoorde ik iemand in mijn oor ademen. Maar ik was alleen. Was jij dat? Even laten weten dat je nog bij me bent?
Ik droom de laatste weken weer wat vaker over je, heb alleen nog steeds niet weer met je gepraat. Ik hoop dat dat snel weer kan, en ik je even weer kan knuffelen!

Dag lieve broer..
Miss you

Mam

Lieve Richard,

Toen je werd geboren, op een zondag was het prachtig weer. Nu 34 jaar later waren de dag en het weer hetzelfde. Alleen ben jij niet meer bij ons. Het derde jaar dat we niet jou verjaardag maar je geboortedag vieren. Het was best wel moeilijk afgelopen zondag. Maar Pap en Mam stonden er deze dag niet alleen voor. We werden omringd met liefde en warmte van familie. Fijn was het ook dat je beste vrienden Mark en Egbert-Jan met vrouw en kinderen bij ons waren.

Richard, is het waar dat je soms even bij ons bent? Gelukkig voelen Pap en Mam het alle twee.

Hou van je en een dikke knuffel van Mam.

Veel heb je ons gegeven
veel heb je voor ons betekend
Plotseling uit ons leven gedreven
Blijf je in onze harten leven

Pat

Richard,

Van harte... 34 jaar geleden was een blije dag voor je ouders, familie en hun vrienden.. Er was een lieve, goeie jongen geboren!

En nu, op deze bijzondere dag, de 10e van Oktober 2010
Zijn veel van deze mensen, Ouders, familie en goede vrienden van je er ook, om je geboortedag te vieren..

Alleen jij bent er zelf helaas niet meer bij...

Hopelijk heb je een fijne dag gehad Richard!



Liefs en een groet,


Pat.

Monique

Hey Richard,

Gefeliciteerd broer.
Vandaag zou je 34 jaar zijn geworden. Wat een leeftijd he. Hoe zou jou leven eruit hebben gezien als je nog leefde?
Zou je weer net zo gelukkig zijn als vroeger?
Zouden we weer allemaal samen zijn?

Vandaag vieren we jou geboortedag samen met opa en oma en Patrick met zijn gezin.
Vandaag komen E-J en Mirjam ook, wat fijn dat zij en anderen ook nog aan jou denken.
Jou verjaardagen van vroeger, in de garage en in de woonkamer, zullen we nooit vergeten.

We missen je Richard.
Fijne dag vandaag.
En vanavond zullen we naar de sterren kijken samen met Sarah en Kevin

je zusje

Lieve, lieve broer,

3 jaar geleden moesten we voor altijd afscheid van je nemen. Ik zie nog precies voor me hoe je daar lag, mijn broer, ik vond het zo moeilijk. Maar jij was het echt. De 2e en laatste keer dat we bij je mochten zijn was ook heel zwaar, vooral omdat we het via een rechtzaak moesten regelen. Die keer was heel anders, je lag er nog wel maar voor mijn gevoel was je ziel al weg.

Waarom was je leven toch zo zwaar.. Waarom had je zoveel zorgen, dat je niet meer verder kon met je leven.
Zouden wij je hebben kunnen helpen?
Had je de moed maar gehad om naar ons te komen. Wij hadden je met open armen ontvangen en we zouden je zeker met beide handen uit het diepe dal proberen te krijgen. Wij hebben je altijd heel veel liefde gegeven, hopelijk heb je dat onthouden de laatste jaren.

Ook al was dit jou keuze, het doet me wel heel veel verdriet. Maar ik blijf altijd trots op je grote broer!
Ik ben ook nog steeds niet boos op je, en zal dat ook nooit zijn. Ik weet hoe moeilijk je het moet hebben gehad.

We zijn nu 3 jaar verder, het leven gaat door maar wel met ups en downs.
Ik ga ook zeker proberen om nog meer aan de mooie momenten te denken en niet alleen aan de dingen die je ex ons heeft aangedaan, want ze is het niet waard. Ik weet ook zeker dat jij het niet zo zou hebben gewild. Je verdiende beter, en je verdiende een veel mooiere begrafenis.
We zijn nu hoop ik, voor altijd van haar af. Ze heeft wat ze wilde maar ze heeft ons niet kapot gekregen. We zijn er alleen maar sterker en hechter door geworden.

Vanaf nu ga ik haar uit mijn gedachten en leven verbannen. Ik hoop dat ze ooit gaat inzien hoeveel je van je kind kan houden, dat moederliefde het allersterkste is. En ik hoop dat haar leugens ooit uit gaan komen.

Als laatste, wat is het toch fijn om te lezen en horen dat er nog zoveel mensen aan je denken.
Iedereen mist je Richard!!

Dag lieve broer,

Kusjes Klijntje
Voor altijd broer en zus

linda

Lieve allemaal,

Alweer drie jaar geleden al lijkt het als de dag van gister dat patrick mij op zaterdagochtend belde om te vragen of ik thuis was want hij moest praten. Geen idee wat hij daarmee bedoelde of waar het over zou gaan. Daar kwam ik snel genoeg achter. En ik had veel verwacht maar beslist niet dat wat hij mij vertelde. Richard is overleden. Das nu drie jaar geleden.

In die drie jaar weet ik dat de familie het heel heel zwaar heeft gehad. Want aan hun eigen verdriet van het verlies van hun (klein) Zoon,broer ,neef zijn ze niet echt toe gekomen. Ze moesten blijven vechten. Daarom hoop ik dat nu het moment is gekomen dat ze voor zichzelf gaan kiezen en het verlies van Richard een plekje gaan geven. Dat ze de mooie en leuke momenten samen met Richard gaan herinneren.

Lieve Familie heel veel sterkte vandaag maar ook de vele dagen daarna!!!!


Liefs Linda

Pat(rick)

Richard,


Vandaag is het 3 jaar geleden dat je overleed..

De afgelopen tijd,moet ik erg veel aan je denken.
En je maakt het me niet makkelijk Richard..

Telkens als ik aan jou, en aan je ouders/familie denk, krijg ik weer een 'bepaald' gevoel..
Zoals ik dat ook had toen ik vernam dat je er niet meer was..
Inmiddels heb ik met je lieve ouders en zusje contact gehad, dat deed me erg goed moet je weten Richard.

Zou willen dat we na zo'n lange tijd even met elkaar konden bijkletsen... Maar helaas kan dat niet.
Daarom ben ik ook zo blij met deze, voor jou gemaakte site. Dank daarvoor.

Lieve Jan, Jannie, Patrick, Dirkje, Monique, Michael, alle kinderen en overige familie, ook vandaag heel veel sterkte.


Richard, Ik denk aan je...

Het ga je enorm goed, en straal of schitter af en toe even , zodat ik weet dat je er bent...


Voor jou:


I close my eyes
And imagine you're here
Did it all seem so hopeless
Given the chance
I would ask
Forgive me
I didn't do a thing to make you stay
I didn't say a word to make you stay
If I would have known
Could I have tried to make it easier
But I didn't do a thing
Or say a word
One word

And I don't know why you're gone, now you're gone
No beautiful goodbye
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven



Pat.

Mam

Lieve Richard,

Elke dag sta ik even bij je foto waarop je me toelacht. Alsof je wilt zeggen, kom op Mam. Deze foto laat mij een gelukkige jongen zien. Maar achter deze lach, weet mam, schuilt ook, dat het leven voor jou zwaar kon zijn. Ik zag het als je het moeilijk had. We gingen dan even naar je kamer, samen praten, al was dat niet altijd gemakkelijk. Vaak waren we beide kapot, maar na afloop kon ik je met een gerust hart met de auto weg laten gaan naar je vrienden. Het moment dat je ex niets meer met mam te maken wilde hebben, heeft mij ontzettend veel pijn gedaan. Nooit vergeet ik meer het moment, na een gesprek met begeleiding in Meppel, dat we elkaar voor het wegrijden omhelsden en jij mij een kus gaf. Ik zag tranen in jou ogen. Ook ik had het moeilijk. Lieve Richard, wist jij toen al dat het de laatste keer zou zijn, dat we contact met elkaar zouden hebben. Toen pap zag hoe je ex reageerde, kreeg hij gelijk toen hij zei dat ik je kwijt was. Dit meisje heeft willens en wetens mij veel verdriet gedaan. Ze heeft haar boosheid en frustraties afgereageerd op mij. Vooral na je overlijden. Daarom was het voor mij belangrijk uit te zoeken hoe je laatste maanden verlopen zijn. Maar ook hoe het tussen jullie beide ging. Hierover is ze niet eerlijk naar ons en vrienden geweest. Daarom zet ze ons in een kwaad daglicht, om zo de aandacht van haar af te leiden.

Lieve Richard, bijna 3 jaar verder. Wat mis ik je toch. Nooit meer je lach, je stem. En nog steeds vraag ik mij af WAAROM? Waar ik het ook moeilijk mee heb, is dat ik niet kan vergeten, wat ons na jou overlijden allemaal is aangedaan. Dit is zelfs zo erg, dat het mijn verdriet om jou in de weg staat. Het zelfde zie ik ook bij je zusje. Maar lieve Richard, we gaan er aan werken. Mam zal er hulp bij nodig zijn en je zusje gaat zich weer opgeven voor een gespreksgroep. We willen alleen maar denken aan jou. Aan alle fijne herinneringen, toen je nog thuis woonde en we als een gelukkig gezin nog met z’n vijven waren.

Liefs van Mam

Ester

Alweer bijna 3 jaar geleden dat je overleed Ries...
Een gedicht voor je...
Je zusje Monique mist je zo dat lees ik regelmatig op haar hyves ik kan het me niet voorstellen hoe het is een broer of zus te missen maar ik weet zeker dat het moeilijk te begrijpen is waarom je er niet meer bent
Je was een lieve gezellige knul en dat blijft een waardevolle herinnering voor een ieder ....


3 Jaar voorbij

Alweer 3 jaar voorbij maar jij Ries was er niet meer bij .
In gedachten en herinneringen blijft jou stem altijd klinken
Het gemis van je aanwezigheid is daar, moeilijk te accepteren dat je er niet meer bent en te bedenken dit is echt waar.
Ooit komt er een tijd waarin jou aanwezigheid weer wordt gevoeld dat is wat God met het eeuwige leven heeft bedoeld......

Lieve Familie Jonas sterkte in deze moeilijke dagen die jullie weer extra stilzet bij het plotselinge overlijden van jullie Richard wat alweer 3 jaar geleden is maar gisteren lijkt....

Hartelijke groeten Ester Hagen (voorheen Achterberg-Hagen)

Monique

Hoi lieve broer!

Gisteren zijn we thuis gekomen van 3 weken Frankrijk.
1 van de eerste nachten op de camping droomde ik over jou.

Ik was met jou ergens naar toe geweest en we gingen samen naar buiten en ik zei je gedag. Ik liep weg maar ineens dacht ik, ik wil niet weg!! Het drong tot me door dat je overleden was. Dus ik liep weer naar je toe en ik zei dat ik je wilde knuffelen, vast houden en bij je blijven. Ik zei dat ik je zo mis en dat ik van je hou. Ooow wat was het fijn om je vast te houden, ik vond het vreselijk toen ik weer wakker werd! Het was ook zo fijn om weer over je te dromen.
Wat mis ik je toch lieve Richard.

Morgen wordt Sarah 4 jaar. Ze was net 1 toen jij overleed, zonder haar zou ik m'n bed niet uit zijn gekomen de eerste dagen. En nu wordt ze al weer 4.

Ik steek morgen een kaarsje voor jou en Olaf aan, zodat jullie er ook bij zijn!

Monique

Hoi broer,

Gisteren heb ik weer wat fotoalbums doorgekeken, en Sarah wilde meekijken. Een aantal keren kwam jij ook voorbij en ik heb Sarah weer uitgelegd dat jij er niet meer bent.

Op een gegeven moment kwamen we bij de begrafenisfoto's van Olaf. Ik heb Sarah proberen uit te leggen dat Olaf in die kist ligt, en dat we hem gingen begraven. En daarna heb ik haar verteld over zijn graf, en die van jou. Dat we bloemetjes brengen en dat er een steen op jullie graven staat.
En Sarah heeft echt heel aandachtig zitten luisteren, en omdat ik er emotioneel van werd, zag ik dat zij ook emotioneel werd.
Het blijft moeilijk om over jou te praten, en natuurlijk ook over Olaf. Maar Sarah leert jullie nu al kennen. En ook Kevin leert jullie kennen.
Als we bij de foto van jou en Olaf staan, dan noem ik jullie naam en zeg ik dat dat zijn ooms zijn die er niet meer zijn.

Vandaag wilde Sarah jou bellen. Dan pakt ze een telefoon en zegt ze: 'eve oom Ischad bellen'.
Vandaag zei ze erachter aan: 'mama, wil jij ook oom Ischad bellen?'
Ik heb haar toen gezegd, kon dat maar. Kon mama maar even met oom Richard bellen. Maar dat kan niet he. Oom Richard is er niet meer.
Daarna ging ze oom Patrick bellen en zegt: 'kan wel?' Ja, oom Patrick kan je wel bellen.

Je mist zoveel. Je kleine broer en zus die allebei kinderen hebben gekregen. Ik weet dat je naar ons kijkt, en ik weet zeker dat je trots op ons bent.

Het is al weer even geleden dat je in mijn droom bent geweest, kom je gauw weer?

Dag broer

Pat(rick)

Geachte Familie Jonas,

Gisteren (09-04-2010), was ik 'gewoon' even Hyves aan het kijken, en uiteraard kom je dan wel eens een 'oude' bekende tegen, je klikt wat rond...

Tot mijn vreugde kwam ik Richard tegen, maar die vreugde sloeg al snel om in verdriet!

Het geen mij een enorme brok in mijn keel verzorgde.
Ik vernam, al lezend, dat Richard er niet meer was...


Richard leerde ik kennen , toen wij een jaar of 16 waren.
Ik kan mij dat moment nog heel goed herinneren.

Al 'scheurend' op mijn bromfiets, kwam je bij een kruispunt naast me staan, op je 'opper-machtige' en gave 'Yamaha DT 50 (nou jah 50cc... Dat werd later ietsie meer..) , wij keken elkaar aan, en we knikten naar elkaar, zo van: hé 'gaat lekker' die 'fiets' van jou, en dat naar elkaar toe bedoelende.

We hebben toen wat geklets over het wel en wee van onze bromfietsen.. Wat heb jij? en hoe doe jij dat dan? En ga zo maar door.

Steeds vaker, 's avonds gingen was het even (ik vergeet o.a. deze geijkte uitspraak NOOIT meer van Richard), we gaan even 'een rondje in 0.38,4' doen...

Dit hield simpelweg in, dat we als losgeslagen pubers, zo hard als het toen maar kon, een 'rondje Meppel' gingen doen... Van het centrum, richting de Oosterboer, en via vele omwegen weer richting, bijvoorbeeld de Koedijkslanden en via het industrie-terrein weer terug de stad in.

Jongen, ik vergeet dit nooit meer, wat hebben we, ook met meerderen, toch een lol gehad.
(Later, je eerste auto, een witte kan ik me nog heugen.)

Verder weet ik nog heel goed , dat we een keer gingen varen, je ging een jacht uitproberen, wij naar Ossenzijl, op het brommertje.

Al varende, deed je nog zo'n uitspraak.. 'Dit is wel ff anders dan dat roeibootje van Flappie'!!! (een andere jongen, met nogal grote oren inderdaad, die een klein bootje had, en daar nogal over opschepte)

Was een leuke trip Richard!


Dit is was even, wat ik als spontane herinneringen terug krijg.

Nu wetende, dat Richard er toch echt niet meer is, komen er meer van zulke herinneringen aan hem boven.


In mijn gedachten denk ik nu, wat is er gebeurd en waarom Richard!?




Lieve en geachte Familie Jonas,

Met diep respect,hoop en verdriet denk ik nu aan jullie.

Nu, meer dan 2 jaar geleden, zijn jullie een zoon, broer en oom verloren.

Een hele zware tijd hebben, een ieder van jullie te verwerken gekregen, en het verdriet zal nooit verzachten, dat besef ik maar al te goed.

Tevens ben ik blij met deze, speciaal voor Richard gemaakte site, opdat wij nog aan hem terug kunnen denken en foto's van hem kunnen bewonderen.



Jan, Janny
Patrick, Monique, Michael, Sarah, Kevin

Overige familie, kennissen en vrienden,


Ik hoop dat jullie allen heel veel steun bij elkaar vinden, nog steeds...





Richard, 'mooie Pipo de Clown' , het ga je goed jongen!

Ik denk aan je.





Groet,


Patrick (Pat).

Monique

Ik mis je zo...
Vandaag samen met Sarah mijn fotoalbums van vroeger bekeken. Ik moest regelmatig een brok wegslikken.
Wat ben ik toch blij dat ik met 2 van die lieve broers ben opgegroeid.
We hadden het met z'n allen nog zo mooi kunnen
hebben. Je zou zo'n leuke oom zijn geweest, dat weet ik zeker.
Ik mis je lach ook zo, en je stem.
Ik mis gewoon alles aan je.
Mijn lieve broer..

Ik vind het vreselijk dat ik gewoon niks van je heb, van je laatste jaren, toen ik je niet meer sprak.
Ik had gehoopt nog een shirt van je te mogen krijgen, ik droeg jou longsleeves regelmatig, daarom was dat een belangrijk aandenken aan jou.
Gelukkig heb ik nog mooie herinneringen eraan, maar ik ben bang dat die herinneringen eens zullen vervagen.

Gelukkig hebben we nog foto's en filmpjes om de herinneringen mee op te halen.

En nog gefeliciteerd lieve Richard, want je bent weer oom geworden. Maar ik weet dat je van boven mee kijkt en dat je op ons let.

Liefs je zusje

Monique

Vanaf eergisteren is Patrick ouder dan jij bent geworden.. Ik had het daar best wel even moeilijk mee, maar Patrick ook. En pap en mam..
Gek idee dat ik straks ook ouder ben dan jij. Toch blijf je voor altijd onze oudste broer. Ondanks dat je maar 30 jaar bent geworden, voelt het voor mij alsof je gewoon 33 jaar bent.

Ik begin steeds vaker aan de leuke dingen te denken die we hebben meegemaakt.
Laatst had ik weer een niet zo'n leuke droom. De vorige keren, als ik zo'n droom had gehad, voelde ik me er de hele dag rot om. Maar dit keer niet.
Het gaat steeds beter met me, maar toch blijf ik nog steeds zo verdrietig en ik mis je nog steeds vreselijk veel.

Ik hoop dat er snel weer eens een bijeenkomst is voor broers/zussen die een broer of zus hebben verloren. Daar had ik toch best veel aan.
Ik hou niet van individuele therapie, in groepjes vind ik fijner. Maar goed.. 2010 wordt een mooi jaar, dat weet ik zeker.

Monique

Lieve, lieve broer,

heb je het vele vuurwerk gezien? We hebben voor jou en Olaf wat pijlen afgestoken. Gek idee dat het al weer 2010 is. Weer een nieuw jaar zonder jou.. Het blijft moeilijk, het voelt ook nog zo kort geleden. Het is natuurlijk ook nog maar kort geleden..

Het zal nooit wennen, ik mis je nog steeds met heel mijn hart. Nooit kan ik je meer bellen om je een gelukkig Nieuwjaar te wensen, geen geintjes van jou, geen berichtjes op speciale dagen. Bij elk mooi moment denk ik aan jou, maar ook bij elk verdrietig en minder mooie momenten.

Ik luisterde altijd met veel plezier naar Nirvana, Foo Fighters en The Doors maar dat kan ik nog steeds niet. Ook niet naar mijn favo muziek Nightwish, After Forever en Epica. Door jou ben ik naar deze muziek gaan luisteren maar nu word ik er niet meer gelukkig van. Ik had nog samen met jou van deze muziek moeten genieten. Ik hoop dat ik ooit weer normaal naar deze muziek kan luisteren en met een fijn gevoel terug kan kijken op de mooie muziek-momenten samen. En ook op alle andere momenten.

Liefs je zusje

mam


Lieve Richard,

Ik weet dat veel waarom vragen nooit beantwoord zullen worden.
Maar zal je ex-vriendin mam ooit vertellen wat er werkelijk tussen jullie beide is gebeurd de laatste 20 minuten van je leven? Waarom hield ze jou niet tegen? Toen ik hoorde dat je een maand voor je overlijden in paniek ‘s nachts naar het ziekenhuis was gereden en de volgende dag weer naar huis was gegaan, vind ik het jammer dat ze ouders niet mogen inlichten.
Ik begrijp wel dat ze dat niet doen, maar was het een kans geweest op contact met jou?
Pap en ik hadden je zo graag willen helpen.

Lieve jongen, is mis je heel erg. Er gaat geen dag voorbij, dat ik niet aan je denk.

De pijn is iets minder scherp
Het doet misschien iets minder zeer
Het missen wordt niet minder
Maar steeds een beetje meer

je zusje

lieve lieve broer,

het wordt er allemaal niet makkelijker op... Overmorgen is het al weer 2 jaar geleden dat je voor altijd van ons weg bent weggegaan.
Nog steeds doet het me zoveel pijn, te moeten denken dat ik je nooit meer kan zien, met je kan praten, stoeien en gek doen. Ik vind het ook nog steeds vreselijk moeilijk om over jou te praten, over wat er is gebeurd. Te moeten praten in de verleden tijd.. Daarom heb ik besloten om naar een bijeenkomst te gaan waar er meer mensen zijn die een broer of zus zijn verloren. Het zal niet makkelijk zijn, want ik denk dat er bijna niemand is die zoiets heeft meegemaakt als wij. Ik hoop dat dit me kan helpen bij de verwerking, want ik kan nog steeds moeilijk over jou praten zonder te moeten huilen. Ik wil nu vaker aan jou denken, en niet aan wat er na jouw overlijden is gebeurd.

Vannacht heb ik weer over jou gedroomd, dat was al weer even geleden. Ondanks dat het kort was, was het toch weer fijn..

Tot dinsdag lieve broer

Ik mis je nog steeds met heel mijn hart en ziel
en dat zal ook altijd zo blijven.

Liefs Monique

je zusje

lieve broer,

Wat mis ik je toch! Nog even en dan is het al weer 2 jaar geleden dat we afscheid van je moesten nemen. In die 2 jaar is er nog weinig veranderd in mijn gevoelens. Ik mis je nog net zoveel als toen.. en de woede voor bepaalde personen is ook nog net zo hoog. Ooit zal dat minder worden, maar op dit moment wil ik dat zelf nog niet.

Ik heb nog vaak momenten dat ik weer moet huilen, vooral bij bepaalde dingen. Gisteren in de auto hadden we de hele tijd de radio uit maar Michael en ik waren beide moe. Dus ik deed de radio aan om ons wakker te houden en het liedje Light my fire van The Doors begon net, en ik voelde me zo gelukkig en verdrietig tegelijk. Zo gelukkig dat ik nog heel veel mooie herinneringen aan jou heb, maar zo verdrietig dat er niks meer bij komt..

ik mis je.

Bennie Boldewijn

Familie Jonas,

Gecondoleerd met het overlijden van Richard.

Afgelopen vrijdag las ik het verhaal van de buren van nummer 17 in de meppeler courant. Bij het lezen van de kop dacht ik bij mezelf van hee, komt me bekent voor die naam Jonas. Richard zat bij me in de klas op de LTS aan de randweg.
Als je dan verderop in het verhaal leest dat hij inmiddels is overleden, dan is dat wel even slikken.

Alsnog heel veel sterkte toegewenst met het verlies.

je zusje

lieve broer,

fijn dat je weer even in mijn droom langs kwam, en ik even weer met je kon praten en je vast kon houden!! die knuffel voelde zo fijn.. zo echt...

volgende week steken we weer wat vuurwerk voor jou af, kijk je mee?

liefs van mij

je zusje

Lieve broer, wat mis ik jou toch!!

Ik wil je zoveel vertellen over van alles maar vooral over Sarah en Kevin, gewoon even met je praten, samen muziek luisteren, met je naar concerten en festivals.. gewoon even bij je zijn..
We hadden nog lang geen afscheid van je moeten nemen.. :'(

alies

lieve richard ik mis je nog steeds!!!

Alice Piest

Hallo Jannie, Jan en kids.

Ik wil jullie even laten weten, dat ik aan jullie denk.
En ik hoop dat jullie na morgen, wat meer rust vind.
Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe.
In gedachten ben ik bij jullie.

Lieve groet,
Alice

Wieger&Ria Jonas

Een jaar verder,

Wat denken wij nog vaak terug aan die korte tijd,
dat we weer contact hadden.

en dat je verf kwam ophalen die je nodig had , en dan nog eventjes bij ons kwam zitten wat te drinken.

Kort maar fijne momenten.

We herdenken je als een Lieve,Zachte, Goed hardwerkende jonge.


Wieger en Ria


Monique

Aan de hemel staat een stralende ster
dat is Richard, heel hoog en ver
Ik zou wel even willen kijken waar hij nu is
en vragen hoe het gaat en zeggen dat ik hem zo mis
Al was het maar voor even, kijken hoe hij nu leeft
Even de groetjes doen van ons allen en zeggen hoeveel men nog om hem geeft
Dan denk ik maar aan eerder hoe leuk het is geweest
Ook al is Richard er niet meer, hij leeft nog steeds!


Een jaar later.. Lieve Richard, ik mis je nog zo!!

liefs je zusje

Ester Achterberg

Beste Familie van Richard ,

Graag wil ik jullie sterkte wensen Alweer bijna 1 jaar na het overlijden van Richard .
Wat zullen jullie hem missen en ik denk dat dat niet zal slijten ik hoop wel dat het een plekje mag krijgen .Zo`n ontzettende lieve jongen .
Als ik bij mn ouders aan de Lepelaar kom (vandaag nog) moet ik altijd aan Ries denken en kijk dan even naar zn oude kamer ...!

Fijn dat deze site er is om toch even naar zn foto`s te mogen en kunnen kijken .... en om de verhalen te kunnen lezen .


Ik wens jullie veel kracht toe met het grote gemis van het verliezen van jullie Richard .

Hartelijke groeten Ester Achterberg -Hagen .

Roshni

Heel veel sterkte toegewenst met het verwerken van het verlies van Richard.

Ik ben een oud klasgenote van Richard. Ik heb met hem op de Koningin Beatrix school gezeten.

Monique

Vandaag zou Richard 31 jaar zijn geworden.. Helaas heeft hij deze leeftijd net niet gehaald. We zullen nooit meer zijn verjaardag vieren, in plaats daarvan vieren wij nu elk jaar, op 10 oktober, zijn geboortedag.

Lieve Richard, wij hopen dat je boven een klein feestje viert met een aantal van je goede vrienden waarvan jij al eerder afscheid hebt genomen.

Veel liefs van papa, mama, Patrick, Monique, Michael en Sarah

Mark Strolenberg

Familie Jonas,

Heel veel sterkte gewenst!

Met vriendelijke groet,
Mark Strolenberg
Oud-collega van Michael

Rob en Tiny Lips

Lieve Jan en Jannie,
Het ergste is jullie overkomen.
Wij weten wat jullie doormaken, de verscheurende pijn, het verdriet, woede, angst, onmacht, het gemis.
Wij hopen dat jullie je weg vinden om weer van het leven te kunnen genieten want het leven is soms maar kort. Pas goed op elkaar.
Richard heeft nu rust.
Wij wensen ook Patrick, Monique en Michael veel sterkte toe om dit zware verlies te verwerken.

Rob en Tiny.

Dennise

Beste familie Jonas,

Ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toewensen met dit grote verlies.
Eigenlijk zijn er gewoon geen woorden voor dus vind ik het heel moeilijk een berichtje te maken.
Maar bij deze heel veel sterkte!

Dennise, Edwin en Hero

Wieger&Ria Jonas

Waarom,
Richard, waarom ben je uit het leven gestapt,
Je was zo jong.
Waarom duurde dat voor jou maar even,
Waarom ben je vertrokken zonder reden.
Waarom, vele vragen, vele verhalen.
Waarom, de reden wist jij.
Is dit het nou, wat je wou.

Iwan, Rixt en de kinderen

Beste Jan en Jannie,
We hoorden van Pa en Ma het vreselijke bericht over jullie zoon Richard. We bidden jullie alle sterkte en kracht, troost en hoop toe. Ook al wonen we ver weg, in gedachten zijn we bij jullie.

Anke de Graaf

Lieve Jan en Jannie, Michael en Monique, en Patrick,
Hier vanuit Frankrijk heb ik met jullie meegeleefd na dat vreselijke bericht dat jullie moesten ontvangen dat jullie zoon en broer overleden was!
Peter en ik, we hebben met jullie meegeleden.
Ik wilde wel naar jullie toerennen om mijn armen om jullie allemaal heen te leggen en in gedachten deed ik dat ook voortdurend. Mijn gedachten en gebeden waren steeds om jullie heen en ook nu breng ik jullie bij de Hemelse Vader. Hij alleen kan van binnenuit troosten en kracht geven. Lieverds, zoek en vind het maar bij Hem in de tijd die voor jullie ligt!
Een liefdevolle omhelzing van
Anke